عنوان مقاله :
ارتباط بين ديسترس اخلاقي و تمايل به ترك خدمت: پژوهشي توصيفي - مقطعي مربوط به پرستاران شاغل در بيمارستان هاي آموزشي و درماني شهرستان جهرم ( ۱۳۹۵)
پديد آورندگان :
دم شناس ، محمد حسن دانشگاه علوم پزشكي جهرم - مركز تحقيقات بيهوشي و كنترل درد , حسيني ، يوسف دانشگاه علوم پزشكي جهرم - كميتة تحقيقات دانشجويي , كلاني ، نويد دانشگاه علوم پزشكي جهرم - مركز تحقيقات مؤلفه هاي اجتماعي نظام سلامت , جوادپور ، شهره دانشگاه علوم پزشكي جهرم - گروه پرستاري , مولايي ، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي جهرم - كميتة تحقيقات دانشجويي , رحمانيان ، فرشته دانشگاه علوم پزشكي جهرم - كميتة تحقيقات دانشجويي , رستگاريان ، احمد دانشگاه علوم پزشكي جهرم - مركز تحقيقات بيهوشي و كنترل درد
كليدواژه :
ديسترس اخلاقي , ترك خدمت , پرستاران شهرستان جهرم
چكيده فارسي :
مقدمه: ديسترس اخلاقي در پرستاري، به معناي انجام اعمالي متضاد با اعتقادات اخلاقي مربوط به پرستاران ميباشد، كه امروزه اين موضوع به عنوان يكي از چالشهاي مهم نظام بهداشتي تبديل شده است؛ زيرا با اثرات مخربي كه بر پرستاران به جا ميگذارد موجب آن شده كه آنها به ترك خدمت بپردازند. بنابراين در اين زمينه لازم است اين عوامل را در كنار هم مورد بررسي قرار داد. از اين جهت پژوهش حاضر با هدف تعيين ارتباط بين ديسترس اخلاقي و تمايل بر ترك خدمت در پرستاران شاغل در دانشگاه علوم پزشكي جهرم در سال 1395 مورد بررسي قرار گرفت. روش كار: اين تحقيق به صورت توصيفي - مقطعي در سال 1395 بر روي پرستاران شاغل در بيمارستانهاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي جهرم انجام شد. همه پرستاران شاغل در بيمارستانهاي مرتبط به دانشگاه علوم پزشكي جهرم به صورت سرشماري وارد بررسي شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات در اين پژوهش مشتمل بر سه پرسشنامه ني باشد، كه شامل: اطلاعات دموگرافيك، ديسترس اخلاقي Corley و تمايل پرستاران براي باقي ماندن در شغل پرستاري Need بود. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و آزمونهاي آماري توصيفي و استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافتهها: ميانگين سني افرد شركت كننده در اين پژوهش 5.4 ±28 بود. نمره تمايل به ترك خدمت در پرستاران 1.10 ±:3.04 و نمره شدت ديسترس اخلاقي 72/. ±2.44 بود. بين تمايل به ترك خدمت با ديسترس اخلاقي از نظر شدت (0.337 p-value) و تكرار، ارتباط معناداري وجود ندارد. (0.444 p-value)و ميان متغير جنسيت با متغيرهاي تمايل به ترك خدمت، شدت ديسترس اخلاقي و تكرار ديسترس اخلاقي، ارتباط معناداري وجود ندارد (0.05 p-value). همچنين بين متغيرهاي سطح تحصيلات، بخش خدمت و نوع استخدام با متغيرهاي تمايل به ترك خدمت، شدت ديسترس اخلاقي و تكرار ديسترس اخلاقي، ارتباط معناداري وجود ندارد (0.05 p-value).نتيجهگيري: ميانگين ديسترس اخلاقي در دو بعد شدت و تكرار، با تمايل به ترك خدمت در پرستاران ارتباط معناداري وجود ندارد. با وجود اينكه ديسترس اخلاقي در اين بررسي در سطح متوسط گزارش شده است، ولي نميتوان كاملاٌ اين عدم ارتباط با ترك خدمت را در نظر گرفت بلكه گاهي اوقات به دليل كمبود كار و شرايط اقتصادي سخت، پرستاران مجبور مي باشند كه تمايل به ترك حرفه را نداشته باشند. بنابراين پيشنهاد ميشود كه با توجه به شرايط موجود در جهت كاهش عوامل ديسترسزا اقدامات لازم صورت گيرد.
عنوان نشريه :
آموزش و اخلاق در پرستاري
عنوان نشريه :
آموزش و اخلاق در پرستاري