تجلي صفات خداوند در كنايات صحيفه سجاديه ( با رويكرد تعميق معرفت ديني )

صحيفه سجاديه از مهم‌ترين ميراث مكتب اهل بيت(ع) است. امام سجاد(ع) با استفاده از تعابيركنايي و ظرفيت آن، مباحث كلامي از جمله صفات خداوند را در دعاهاي اين صحيفه ارجمند عرضه نموده‌اند. اين مقاله تأثير مفاهيم كنايي در تبيين صفات خداوند در صحيفه سجاديه را مي كاود و نشان دهد كه كدام يك از اغراض آن كاربرد بيشتري دارند. داده‌ها براي دستيابي به لايه‌هاي دروني و عميق مفاهيم، با استفاده از روش توصيفي - تحليلي، مورد تجزيه و تحليل قرار مي‌گيرند. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه استفاده از مفهوم كنايه در صحيفه سجاديه سبب مجسم نمودن مفاهيم انتراعي صفات، ايجاد تكاپوي ذهني براي درك حقيقت و سهولت دستيابي مخاطبان به لايه هاي زيرين معنا مي گردد و از مجموع 123 كنايه در صحيفه سجاديه، 12 مورد آن درباره صفات ثبوتيه ذاتي و فعلي و خبري خداوند است.