نقد آراي امريتساري و چكرالوي در قرآن‌بسندگي و سنت‌گريزي

با آن‌كه پيامبر(ص) تفكر قرآن‌بسندگي را قبل از نهادينه شدن آن توسط حاكمان پس از خود، با حديث اريكه، پيش گويي و رد كرده بود، در سده اخير، اين تفكر، پس از فراز و نشيب‌هاي بسيار، توسط دو تن از انديشه وران تأثيرگذار شبه قاره هند، به نام‌هاي عبدالله چكرالوي و خواجه‌احمد دين امريتساري توسعه يافته است. از اين رو، تحقيق پيش رو بر آن شده، آراي قرآن‌بسندانه اين دو انديشه ور شبه قاره را به روش توصيفيانتقادي مورد ارزيابي قرار دهد. در اين راستا، يافته هاي تحقيق به اين نحو است: ادله ي سه‌گانه اي كه اين دو انديشه ور، در توجيه قرآن بسندگي، ارائه كرده اند عبارتند از: قرآن وحي الهي است، برخلاف سنت؛ نقش پيامبر(ص) تنها ابلاغ قرآن است و ابلاغ سنت واجب نيست؛ تمام جزئيات احكام ديني، از قرآن قابل دريافت است و سنت امر زايدي است.