سازه مفهومي انتظار در انديشه مهدويت

در پژوهش‌هاي ديني، «مفهوم‌شناسي» واژه‌ها از بايسته‌هاي اساسي به شمار مي‌رود؛ زيرا وارد شدن به مباحث اصلي برآن مترتب است. مفهوم شناسي واژه «انتظار» به عنوان مسئله اصلي اين پژوهش، در تحليل و تبيين مباحث مربوط به موعودگرايي بسيار ضروري است؛ زيرا كاربرد نادرست و نامفهوم آن موجب مغالطه و خلط در موضوع و خروج از بحث مي‌‌گردد. اين نوشتار با بهره‌گيري از روش توصيفي _ تحليلي، تلاشي است به‌منظور شناخت و تعريف سازه انتظار كه طي آن، علاوه بر واژه شناسي، به بررسي دقيق مدلول استعمالي و اصطلاحي و نيز جايگاه آن در كل نظام معنايي پرداخته و در نهايت به اين نتيجه دست يافته است كه سازه انتظار، در مباني تفكر اسلامي عبارت است از حالت نفساني و كيفيتي روحاني كه گوياي توجه و اشتياق و آرزوي تحقق امر خيري است كه تحقق آن نزديك است و اگر واژه‌ انتظار در مفهوم عالي آن، به گونه‌اي صحيح تفسير و تبيين گردد، باعث نشاط روحي و معنوي و رشد اخلاقي گرديده و آينده روشن و سعادت جاودانه انسان‌ها را تضمين مي‌كند.