اثربخشي آموزش تنظيم شناختي هيجان بر خلاقيت هيجاني و نشاط ذهني دانش‌آموزان تيزهوش دوره اول متوسطه

Effectiveness of Emotion Cognitive Regulation on Emotional Creativity and Mental Happiness of

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش تنظيم شناختي هيجان بر خلاقيت هيجاني و نشاط ذهني دانش آموزان تيز هوش دوره اول متوسطه انجام گرفت. روش: روش پژوهش حاضر آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون حاضر، شامل با گروه گواه و دوره پيگيري دو ماهه بود. جامعه آماري پژوهش دانش آموزان تيزهوش دوره متوسطه اول شهر خرم آباد در سال تحصيلي 971396 بود. در اين پژوهش از روش نمونه گيري تصادفي تصادفي ساده و گمارش تصادفي استفاده شد. بدين صورت كه از بين دانش آموزان تيزهوش دوره متوسطه اول شهر خرم آباد، تعداد 30 دانش آموز به صورت تصادفي ساده انتخاب و به صورت گمارش تصادفي در گروه هاي آزمايش و گواه گمارده شدند. گروه آزمايش مداخله آموزشي را طي سه ماه در 10 جلسه 75 دقيقه اي دريافت نمودند. اين در حالي بود كه افراد حاضر در گروه گواه اين مداخله را در طول فرايند انجام پژوهش دريافت نكردند. پرسشنامه هاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه خلاقيت هيجاني (آوريل 1999) و پرسشنامه نشاط ذهني (رايان و فردريك، 1997) بود. داده هاي حاصل از پژوهش به شيوه تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر توسط نرم افزار آماري SPSS24 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه مداخله تنظيم شناختي هيجان بر خلاقيت تأثير معناداري داشته است هيجاني و نشاط ذهني دانش آموزان تيزهوش 0 / 001>p). علاوه بر اين نتايج نشان داد كه اين مداخله توانسته تأثير خود را در ( 0 / 001>p). ميزان تأثير تنظيم طول زمان نيز به شكل معناداري حفظ نمايد ( شناختي هيجان بر خلاقيت هيجاني و نشاط ذهني دانش آموزان تيزهوش به ترتيب حاضر مي توان 29 و 59 درصد بود. نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش چنين نتيجه گرفت كه تنظيم شناختي هيجان مي تواند به عنوان يك درمان كار آمد جهت افزايش خلاقيت هيجاني و نشاط ذهني دانش آموزان تيزهوش مورد استفاده گيرد.

Aim: The present study was conducted aiming to investigate the effectiveness of emotion cognitive regulation on emotional creativity and mental happiness of high school gifted students. Method: The research method of the present study was experimental with pretest, posttest control group, two-month follow-up research design. The statistical population of present study included all high-school gifted students in the city of Khorram Abad in academic year 201718. Simple random sampling method and random replacement were used in the current study in a way that 30 students were selected through simple random sampling method from high school gifted ones in the city of Khorram Abad and they were randomly replaced into experimental and control groups. The experimental group received teaching intervention during ten seventy-five sessions during three months while the control group didn't receive such intervention during research. The applied questionnaires in the present study included emotional creativity questionnaire (Avril, 1999), mental happiness questionnaire (Ryan and Fredrick, 1997). The data from the study were analyzed through repeated measurement ANOVA via SPSS24 software. Result: The results showed that the intervention of cognitive regulation of emotion has significantly influenced gifted students' mental happiness (p<0.001). Moreover, the results showed that this intervention could significantly maintain its effect in time (p<0.001). The effect of cognitive regulation of emotion on emotional creativity and mental happiness of gifted students was 29% and 59% respectively. Conclusion: According to the findings of the present study it can be concluded that cognitive regulation of emotion can be used as an efficient treatment in order to increase emotional creativity and mental happiness of gifted students.