تبيين تاثير مسائل راهبردي عراق بر رويكرد استراتژيك و جايگاه منطقه اي جمهوري اسلامي ايران از زمان سقوط صدام تا ظهور داعش

مقاله حاضر مسائل راهبري عراق را با نگاهي تاريخي و تحليلي بررسي مي­ نمايد و استراتژي متخذه از سوي ايران نسبت به روند سياسي حاكم بر كشور عراق را واكاوي قرار مي­دهد و تاثير سياست­ها و اقدامات عملي ايران بر جايگاه منطقه‌اي­اش را در دو مقطع زماني اولاً؛ بعد از سقوط صدام و آغاز فصل نوين در تاريخ كشور عراق و ثانياً؛ در برخورد با معضل گروه تروريستي داعش در اين كشور را از منظر تئوري واقع­ گرايي تدافعي مورد تجزيه و تحليل قرار مي‌گيرد. در اين راستا سوال اصلي پژوهش اينگونه شكل گرفته است كه: مسائل راهبري عراق پس از سقوط صدام چه تاثيري بر رويكرد استراتژيك ايران داشته است؟ اقدامات سياسي و عملي دستگاه ديپلماسي ايران نسبت به ظهور داعش در عراق چيست و چه تاثيري بر امنيت ملي كشور دارد؟ رويكرد استراتژيك ايران بعد از سقوط صدام و اقدامات عملي آن بعد ظهور داعش در عراق چه تاثيري بر جايگاه منطقه ­اي آن داشته است؟ از اين رو، مسئله اصلي در اين مقاله اين است كه استراتژي ايران در برخورد با تحولات داخلي عراق همواره حمايت از طرح تثبيت حاكميت جديد در عراق با قدرت­يابي شيعيان بوده است و در راستاي حفظ ثبات و امنيت اين كشور به مقابله در جهت تضعيف و متوقف نمودن داعش پرداخت و رويكرد استراتژيك متخذه از سوي ايران در اين برهه از زمان به افزايش نقش و نفوذ آن و ارتقاء جايگاه منطقه‌اي­اش در محيط امنيتي خاورميانه انجاميد هر چند چالش‌هايي را براي ايران مطرح گرديد.