طراحي مدل كارآفريني سازماني در صنايع نساجي ايران

كارآفريني عامل رشد و توسعه اقتصادي در بسياري از كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه محسوب ميشود، اين مهم در نتيجه جديت و پشتكار در استفاده بهينه از فرصتها به دست ميآيد. در نتيجه اين امر ميتوان اذعان كرد، كارآفرينان صنايع مختلف به عنوان طلايه داران موفقيتهاي تجاري در جامعه محسوب ميشوند زيرا، توانايي استفاده از فرصتها را دارا بوده و قادر به ايجاد ابتكار و خلاقيت در سازمان ميباشند. كارآفريني در صنايع مختلف اهميت بسزايي در ارتقاء و پيشرفت آن سازمان دارد، با توجه به اهميت بسيار زياد البسه و منسوجات در جامعه و اقتصاد مردم در كشورهاي مختلف و نقش بسيار مهم آن در كشور ايران، بررسي كارآفريني سازماني در صنعت نساجي مورد مطالعه قرار گرفت. اين تحقيق در قالب مصاحبه عميق از چندين شركت مختلف نساجي و خبرگان اين صنعت و خبرگان دانشگاهي صورت گرفت و شناسائي مولفههاي كارآفريني سازماني در صنعت نساجي از طريق مصاحبه هايي در قالب 46 پرسش مختلف طراحي و مطالعه گرديد، كه پس از 12 مصاحبه اشباع نظري حاصل گرديد. مصاحبه هاي صورت گرفته از طريق نرمافزار اطلس كدگذاري گرديدند و بر اساس كدهاي به دست آمده، مدل كارآفريني سازماني در صنعت نساجي ايران ارائه شد. نتايج اين مطالعه نمايانگر نقش شگرف عوامل ساختاري و محيطي موجود در صنايع نساجي و نيز استراتژي و مولفه هاي كارآفريني سازماني بر صنايع نساجي بود.

Entrepreneurship is a factor of economic growth and development in many developed and developing countries, this is achieved as a result of seriousness and perseverance in the optimal use of opportunities