شناخت موقعيت جغرافيايي چشمه آب حيات بر اساس قرآن كريم

فاقد عنوان لاتين

از موضوعات جالبي كه قرآن كريم بدان پرداخته مسأله جاودانه شدن انسان و زنده شدن ماهي در چشمه آب حيات مي باشد كه در جريان داستان همراهي موسي(ع) و خضر روي داده است. هدف اصلي اين تحقيق تعيين دقيق مجمع البحرين و بررسي وضعيت جغرافيايي آن بر اساس آيات 64 - 60 سوره كهف و هدف فرعي اثبات ارتباط بين علم جغرافيا و قرآن مي‌باشد. اين پژوهش به لحاظ روش تحقيق توصيفي و ماهيتاً كيفي است. بر اساس مختصات جغرافيايي و نقشه‌هاي توپوگرافي با بيشترين احتمال، چشمه آب حيات محلي است كه خليج عقبه و خليج سوئز در شمال درياى سرخ به هم مىرسند، چون درياى سرخ در قسمت شمال دوشاخه است، يكى به‌طرف عقبه و ديگرى به سمت سوئز كشيده مىشود و شبه‌جزيره سيناي مصر در ميان اين دو خليج قرار دارد. رأس شبه‌جزيره در قسمت جنوبى آن يعنى همان‌جايي كه شهر شرم‌الشيخ در آنجا واقع است، محل تلاقى دو خليج است. اين مكان به محل زندگى حضرت موسى بسيار نزديك بوده است. برخي مفسرين معتقدند داستان آب حيات، دليل قاطعى نداشته و آيات قرآن نيز صراحت در تأييد آن ندارند و از قرآن كريم و سنت قطعى و عقل هم دليلى بر توجيه و تصحيح آنها نداريم.

فاقد چكيده لاتين