بررسي تحليل ساختاري رمان سووشون بر اساس نظريّة برمون

نگاه ساختاري به آثار ادبي به سبب بررسي عناصر درون متني و كشف الگوي پيوند آنها، زمينه ­هاي دريافت شايسته ­تر از ماهيّت ادبيات را فراهم مي­ آورد و با ارائة شگردهاي خلق آثار برتر ادبي مي ­تواند به ساختارگرا به بررسي عناصر داستان، فرم­ هاي روايي و قوانين تركيب آنها پرداخته اند. كه در اين ميان"كلود برمون" با ابداع يك نظام مبتني بر نمايش شكل واره ­اي، طرحي را پيشنهاد مي ­كند كه بر پاية چگونگي روابط بين كوچك­ ترين واحدها استوار است. رمان مشهور«سووشون»، اثري تو در تو و گسترده است كه محورها و جريان­ هاي چندگانه، آن را شكل داده اند. براي بررسي ساختارهاي متن اين رمان، ناچار بايد طرح كلي آن را استخراج كرد و سپس به تحليل آن پرداخت. در تجزية رمان به طرح اولية، شخصيت­ ها، به ميزان شركت در زنجيرة حوادث و نقش شان در ساختن نقاط اوج در درجة اهميت قرار مي­ گيرند. قدرت يك رمان واقع­ گرا چون سووشون در تعداد پي ­رفت­ هاي كامل و چگونگي چينش و روابط علّي و معلولي برقرار شده در ميان آنهاست. تعداد پي ­رفت ­هاي اصلي معمولاً به تعداد نقاط اوج داستاني وابسته ­اند. هر شخصيّت در طول رمان با پي­ رفت­ هاي متعدد ايفاي نقش مي­كند ولي همة آنها در ايجاد ساختمان اصلي داستان نقش محوري ندارند. بنابراين رمان سووشون، تركيبي منطقي از پي­ رفت­ هاي محوري است كه در ارتباطي معنادار با پي ­رفت­ هاي فرعي و ثانوي هستند و تعداد شخصيت­ هاي آن تحت تأثير عواملي چون تعداد روايت­ هاي اصلي ساختمان قدرتمند روايت­ ها، ارتباط هدفدار آنها با يكديگر، فضاي كلي و موضوع قرار دارد.