نقش دين و اخلاق در دنياي آرماني ‌عطارنيشابوري

الهيات وادبيّات در برآوردن نيازهاي فطري بشر، نيزآگاهي او در انتخاب مسير درست مؤثر بوده‌اند درون مايه اغلب آثار كهن فارسي با تأثيرپذيري از قرآن و احاديث ديني همواره پيغام‌رسان مفاهيم اخلاقي و تعليمي بوده است. درحقيقت شعر عرفاني را نمي توان بدون در نظر گرفتن جنبه‌هاي تعليمي آن بررسي كرد.عطار به عنوان نمايندة روشنفكر جامعه خويش، در اوضاع نابسامان زمان خود به دنبال دنياي آرماني خود است.از آنجاكه دينداري او توأم با توجّه به فلسفه واقعي عبادت است، اين نوع گرايش به روح واقعي مذهب و نيز رعايت اخلاق از جانب همة مردم را مي‌توان آرمان او در ساختن جامعه ايده آل دانست. در اين پژوهش به بررسي برخي جلوه‌هاي ديني و اخلاقي عطار وتأثير نيايش در تربيت و اخلاق، پيش شرط او براي ورود سالكان به دنياي آرماني اش و اشاره مختصري به تأثير پذيري مولانا از اين شيوه، پرداخته شده است.

this article has no abstract