تدوين و تبيين الگوي سازمان تاب آور با رويكرد نوآوري در شركت هاي توليدي (مورد مطالعه: صنعت نساجي ايران)

پژوهش حاضر با هدف تاب آور كردن شركت هاي توليدي فعال در صنعت نساجي با رويكرد نوآوري انجام شده است. در اين راستا، الگويي با استفاده از چارچوب پارادايم رئاليسم انتقادي پيشنهاد شده است. روش هاي مرور سيستماتيك ادبيات، تحليل مضامين و رويش نظريه جهت تدوين الگوي نهايي سازمان تاب آور در صنعت نساجي با رويكرد نوآوري مبتني بر چارچوب پارادايم رئاليسم انتقادي مورد استفاده قرار گرفتند. يافته هاي حاصل از روش مرور سيستماتيك ادبيات نشان دهنده اهميت نوآوري مدل كسب و كار در تاب آوري سازماني در ادبيات مربوطه است. بعلاوه، انواع حوزه هاي نوآوري مدل كسب و كار در صنعت نساجي اعم از: نوآوري تكنولوژيكي، نوآوري اجتماعي و نوآوري سازماني و قابليت هاي لازم براي خلق تاب آوري در اين سه حوزه از ادبيات مربوطه شناسايي شدند. همچنين، فضاي كسب و كار صنعت نساجي ايران با روش هاي تحليل مضامين و رويش نظريه در راستاي تكميل الگوي تاب آوري شركت هاي توليدي مورد بررسي قرار گرفته و نتايج نشان دهنده آسيب پذير بودن صنعت نساجي ايران است و در مجموع ده آسيب در اين مرحله شناسايي شده است. در نهايت، الگوي سازمان تاب آور با رويكرد نوآوري در شركت هاي توليدي صنعت نساجي ايران تدوين شده و با استفاده از توازن آسيب ها با قابليت ها مورد آزمون قرار گرفت. با توجه به نتايج، در پژوهش حاضر براي غلبه بر هشت آسيب صنعت نساجي ايران، قابليت متناظر شناسايي شده است. سرانجام، پيشنهادات كاربردي براساس نتايج تحقيق ارائه شده است.