بررسي تطبيقي عناصر ادبيات مقاومت در شعر جابر محمد جابري و فرخي يزدي

بدون عنوان

ادبيات مقاومت، شاخه‌اي از ادبيات متعهد و التزام است كه تحت تأثير شرايطي چون اختناق، استبداد داخلي، نبود آزادي‌هاي فردي و اجتماعي و... شكل مي‌گيرد. در دو كشور ايران و عراق با توجه به اوضاع سياسي و اجتماعي آن‌ها، اين نوع ادبيات جايگاه ويژه‌اي يافته است. مقاومت و پايداري مردم عراق نيز قابل توجه است و به خوبي در آثار شاعران و نويسندگان عراقي نمود دارد. جابر محمد جابري مشهور به مدين الموسوي از جمله شاعران معاصر عراقي است كه شاهد ظلم، استبداد و استعمار بوده است. فرخي يزدي شاعر مشروطه از جمله شاعران ايراني است كه با شعر خود به دفاع از ملت خود در برابر بيگانگان و ظلم و ستم داخلي پرداخته است. نتايج تحقيق بيانگر آن است كه مضامين وطن دوستي و غيرت ملي، دعوت به مبارزه طلبي و جانفشاني، اعتراض به مسائل داخلي، اميد به رهايي و تلاش براي آزادي و دعوت به وحدت از مضامين مشترك در شعر دو شاعر است. اين پژوهش، ضمن بيان مضامين ادبيات مقاومت در شعر هر دو شاعر، به مقايسه اين مضامين در شعر آن‌ها پرداخته است.

فاقد چكيده