ارايه يك مدل تلفيقي BSC - DEA با حضور وروديها و خروجيهاي غير قابل كنترل براي اندازه گيري عملكرد

استراتژي اصلي ترين منبع رشد بلند مدت سازمانها مي باشد و در صورت عدم اجراي موفق استراتژي ، حتي اگر استراتژيهاي مناسبي اتخاذ شده باشد اين فرآيند بيهوده است. در راستاي اجراي صحيح و درست آن برنامه ها به غير از جنبه هاي مالي بايستي از جوانب ديگري نيز سازمان ها به طور توام و همزمان مورد ارزيابي قرار گيرند كارت امتيازي متوازن كه بر چهار جنبه، مالي به عنوان نتيجه عملكرد گذشته(شاخصهاي گذشته نكر) و سه جنبه فرآيندها؛ مشتري و رشد و ياد گيري )شاخصهاي آينده نگر( توجه دارد به عنوان يك چارچوب جامع ارزيابي عملكرد و پيشبرد استراتژي، مطرح ميباشد .از طرفي مي دانيم بسياري از عوامل تاثير گذار بر سازمانها بعضاٌ از حيطه كنترل مديريت خارج مي باشد از اينرو حياتي است كه ميزان اين تاثيرات مورد ارزيابي قرار گيرد. روش تحليل پوششي داده ها يكي از بهترين روشهاي رياضي براي محاسبه كارايي سازمان مي باشد .يكي ازضعف هاي روش كارت امتيازي متوازن با وجود توانايي بالا در ارزيابي عملكرد ، عدم اندازه گيري كمي عملكرد سازمان با استفاده از روش رياضي مي باشد براي حل اين مهم از تحليل پوششي داده ها استفاده شده است . در اين مقاله به تلفيق دو نظام ياد شده پرداخته و سعي شده است از BSC به عنوان ابزاري براي طراحي شاخصهاي ارزيابي عملكرد و از DEA به عنوان ابزاري براي ارزيابي عملكرد با وجود شاخصهاي غير قابل كنترل استفاده شود.