تحليل داستان روز چهارشنبة هفت ‌پيكر نظامي بر اساس نقد ادبي جديد (طرح‌ وارة تكميلي بر نظرية ژيلبر دوران)

در اين مقاله به تحليل افسانة روز چهارشنبه از مثنوي هفت ‌پيكر نظامي بر طبق نظريّة ژيلبر دوران پرداخته‌ شده است. از آنجايي كه يكي از ويژگيهاي نظرية علمي، پويايي و جلورونده بودن آن است، نگارنده در اين مقاله به الگويي تازه رسيده است. با توجّه به الگو‌هاي ارائه شدة ژيلبر دوران، گاهي محور متني در منظومة روزانة تخيّلات قرار دارد، گاهي در منظومة شبانة تخيّلات و گاهي نيز در متني ميان منظومه‌ها حركتي رفت و آمدي وجود دارد. از نظر وي در حالت ايده‌آل بايد هر دو منظومه در يك متن وجود داشته باشد، امّا در اين داستان به موردي بر‌ميخوريم كه بسيار جالب توجّه است و آن زماني است كه منظومة شبانه تبديل به منظومة روزانه ميشود. به‌نظر ميرسد ژيلبر دوران به چنين موردي برخورد نكرده؛ زيرا در تقسيم‌بندي وي نميتوان چنين موردي، يعني مبدّل شدن منظومه‌اي را به منظومة ديگر يافت.