بررسي تأثير مديريت تكنولوژي بر عملكرد تجاري از طريق نقش ميانجي قابليت‌هاي رقابتي (مطالعه موردي: شركت‌هاي دانش‌بنيان شهرك علمي و تحقيقاتي اصفهان)

تغييرات و پيچيدگي‌هاي روزافزون به همراه رقابت شديد در محيط كسب و كارهاي امروزي عمدتاً ناشي از رشد چشمگير تكنولوژي است. شركت هاي دانش بنيان و تكنولوژي محور ي كه خود عامل ايجاد چنين شرايطي هستند خود نيز در معرض تهديدهاي ناشي از آن قرار دارند. به همين منظور اين تحقيق بدنبال بررسي تاثير مديريت تكنولوژي بر عملكرد تجاري از طريق نقش ميانجي قابليت هاي رقابتي در شركت هاي دانش بنيان مي باشد. جامعه آماري پژوهش، مديران و معاونين شركت هاي دانش بنياني مي باشند كه مراحل رشد خود را به طور كامل طي نموده و در شهرك علمي و تحقيقاتي اصفهان مستقر هستند.، كه تعداد 86 شركت به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. روش تحقيق توصيفي و از نوع پيمايشي و داده‌ها از طريق پرسشنامه الكترونيكي جمع‌آوري‌ و تجزيه‌وتحليل آن ها با استفاده از مدل معادلات ساختاري انجام گرديد. نتايج تحقيق نشان دادند كه مديريت تكنولوژي بر قابليت هاي رقابتي تاثير مثبت و معناداري دارد، همچنين قابليت هاي رقابتي بر عملكرد تجاري تاثير مثبت و معنا داري داشته ولي تأثير مديريت تكنولوژي از طريق مسير مستقيم بر عملكرد تجاري معنادار نمي‌باشد. سر انجام نتيحه مهمي كه از اين تحقيق حاصل گرديد اين است كه مديريت تكنولوژي مي تواند از طريق متغير ميانجي قابليت هاي رقابتي بر عملكرد تجاري تأثير مثبت و معناداري داشته باشد. با توجه به يافته هاي پژوهش مي توان نتيجه گرفت، در صورتي كه مديريت تكنولوژي در شركت هاي دانش بنيان بطور اصولي انجام شود قابليت هاي رقابتي آن ها و در پي آن جايگاه رقابتي شان ارتقاء يافته و از اين طريق دستيابي به عملكرد تجاري مطلوب براي آن ها امكان پذير خواهد بود.