اثر پذيري حافظ ازسوره يوسف (ع)

شمس الدين محمد حافظ شيرازي، ، از حافظان قرآن واز زمره شعرايي است كه به بازتاب مفاهيم و مضامين قرآني درغزلياتش پرداخته است .تا آن جايي كه كمتر غزلي ويا بيتي رامي توان در ديوان اشعارش پيدا نمود كه جلوه اي از قرآن و حديث در آن مشهود نباشد واز جمله سوره هايي كه بيشتر از ساير سوره ها مدّ نظر وي بوده سوره يوسف (ع) مي باشد كه 15 بار در غزلياتش از آن اثر پذيرفته است كه بيشتربه شكل «تلميح»مي باشد.اين سوره از نظر موضوع و قالب ، ويژگي‌هاي يك داستان كامل را دارد تا آن جا كه خود قرآن نيز آن را «احسن القصص» ناميده است ودرحقيقت خداوند متعال آن رابراي دلگرمي حضرت رسول(ص)ويارانش درسال« عام الحزن»بازگومي نمايد. حافظ علاوه بر مفردات و تركيباتي چون يوسف، بيت الحزان، كلبه احزان، مسند مصر و ... ازمضاميني چون جمال يوسف (ع)، فروختن يوسف، به چاه افتادنش، فرمانروايي مصر، فراق و اميد و وصال و در نهايت پيراهن يوسف اثرپذيرفته است .پيراهن يوسف ، يك بار توسط برادران حسودش ويك بار توسط نامادري اش ،زليخا،موردحمله قرارمي گيردو يك بار هم كه وسيله بينا شدن چشمان پدرش مي شود..در حقيقت پيراهن يوسف، نماد جمال و شأن و شوكت و تقواي وي مي باشد كه همواره حافظ مي‌خواهد حوادث داستان را با با شخص خودش و يا افراد مورد پسندش مقايسه نمايد.