بررسي تجربه ي زيسته ي زنان داراي شوهر وابسته: يك مطالعه ي پديدارشناختي

شناخت تجربه­ي زيسته­ي زنان داراي شوهران وابسته مي‌تواند به شناسايي و فراهم نمودن اطلاعات و مداخلات درماني با هدف كاهش ناسازگاري زناشويي كمك كند. در اين راستا پژوهش حاضر با هدف تبيين تجربه­ي زيسته­ي زنان داراي شوهران وابسته با مشكلات زناشويي طراحي گرديد.مطالعه­ي حاضر يك مطالعه­ي كيفي با رويكرد پديدارشناسي است. مشاركت‌كنندگان شامل 18 نفر از زنان ساكن شهر اصفهان بودند كه به صورت نمونه‌گيري در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. جهت گردآوري داده‌ها از مصاحبه­ي عميق و براي تحليل داده‌ها از روش كدگذاري كولايزي استفاده گرديد. تجربه­ي زيسته­ي زنان داراي شوهران وابسته در 3 مقوله­ي اصلي و 10 مفهوم، تبيين گرديد. مقوله­ي اول بدرفتاري‌هاي روانشناختي (سوءظن و حسادت، عدم كنترل مناسب واكنش‌هاي هيجاني، تاييد طلبي مكرر، انحصارطلبي، تحمل فشار مسئوليت‌هاي همسر، استفاده­ي مكرر از راهبردهاي ناكارآمد)، مقوله­ي دوم، تحميل فشار بر روابط جنسي ( اجبار رواني براي شروع در رابطه جنسي، اغواگري مكرر شوهر براي شروع رابطه جنسي، استرس و فشار در روابط جنسي) و مقوله­ي سوم آسيب هاي فيزيكي ( خشونت فيزيكي، جرح خويشتن، بدرفتاري با فرزندان) است. با توجه به نتايج پژوهش، زنان داراي شوهران وابسته در معرض آسيب هاي رواني- جنسي و جسمي از سوي همسرانشان قرار دارند. اين نتايج مي تواند در شناسايي و ارزيابي خطرات، تعيين اهداف درماني و مديريت آسيب‌ها در زنان داراي شوهران وابسته مفيد واقع گردد.