تأثير گروه درماني معنوي بر اضطراب مرگ سالمندان

زمينه و هدف: تجربه نزديك شدن به مرگ يكي از واقعيت هاي غيرقابل انكار دوران سالمندي است كه مي تواند باعث ترس و اضطراب سالمندان شود. با توجه به اين كه معنويت به عنوان يك پايگاه مستحكم مي تواند عامل قوي در كنترل شرايط پرتنش باشد، اين مطالعه با هدف تعيين تأثير گروه درماني معنوي بر ميزان اضطراب مرگ سالمندان انجام گرفته است. روش بررسي: اين مطالعه نيمه تجربي در مورد 50 نفر از سالمندان مراجعه‌كننده به مركز روزانه سالمندان شهر علي‌آباد كتول (استان گلستان) در سال 1397 انجام گرفته است. نمونه گيري به شيوه در دسترس انجام يافت و نمونه‌ها با تخصيص تصادفي ساده در دو گروه آزمون و كنترل قرار گرفتند. گروه مداخله برنامه گروه درماني معنوي را در 8 جلسه در طول 8 هفته دريافت نمودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه جمعيت‌شناختي و مقياس اضطراب مرگ Templer جمع آوري و در نرم افزار SPSS نسخه 16 با استفاده از آزمون هاي آماري تي مستقل، تي زوجي و آزمون كواريانس در سطح معناداري 0.05 p تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: ميزان اضطراب مرگ قبل از مداخله در گروه مداخله و كنترل به ترتيب 3.67 ±7.36 و 1.65 ±7.32 بود كه از نظر آماري اختلاف معناداري نداشت (0.961=p)، ولي بعد از مداخله ميانگين اضطراب مرگ در گروه مداخله و كنترل به ترتيب 3.28 ±5.24 و 1.92+7.84 بود كه از نظر آماري اختلاف معناداري داشت (P 0.001). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به دست آمده، پيشنهاد مي شود زمينه هاي لازم شركت در فعاليت هاي معنوي براي سالمندان فراهم شود، اين مورد مي تواند در بهبود وضعيت روان‌شناختي سالمندان مؤثر باشد. ثبت كارآزمايي باليني: IRCT20181207041877N1