تحليل فقهي ـ حقوقي حق مصرف كننده فرآورده‌هاي خوني برسلامت

سابقه و هدف از آن جا كه فرآورده خوني از زمان اهداي خون تا تزريق به بيمار بايد در شرايط خاصي باشد، بايد مراقبت‌هاي ضروري بر روي آن انجام شده و نظارت‌هاي مشخصي بر روي فرآورده‌هاي خوني محقق گردد. لذا بايد كادر درماني، از مهارت خاصي بهره‌مند باشند كه در حقوق ايران و فقه اماميه داراي اهميت فراواني هست. هدف از اين تحقيق، اثبات الزام وجود خبرويت در كاركنان انتقال خون بود. مواد و روش‌ها روش تحقيق در پژوهش حاضر، توصيفي تحليلي بوده و مبتني بر تحليل كتابخانه‌اي مقررات قانوني و بيان فقهاست. لذا به علت كيفي بودن، نمونه‌گيري مشخصي ندارد. يافته‌ها در فقه اماميه بايد به سه قاعده اشاره نمود كه عبارتند از تحذير(ارايه اخطارهاي لازم به كادر درماني و انتقال آموزش به بيماران دريافت‌كننده خون)، وجوب دفع ضرر محتمل(لزوم ارايه آموزش براي كاهش ضررهاي احتمالي ناشي از جهل كادر طب انتقال خون) و نيز قاعده وجوب اعلام الجاهل فيما يعطي(بايد به كادر درماني در مورد خون‌هايي كه در اختيار ايشان است، آموزش و آگاهي لازم ارايه گردد). نتيجه گيري مباني مربوط به حق مصرف‌كننده بر خبرويت عبارتند از: لزوم جذب اشخاص آموزش ديده در مركز مراقبت از خون، لزوم بهره‌مندي از نيروهاي آموزش ديده در بخش تضمين كيفيت، ايجاد برنامه ارايه خدمات آموزشي عام براي تمامي كادر انتقال خون، لزوم ارايه آموزش به كميته انتقال خون مركز درماني، تعهد پزشك ارشد به ارايه آموزش كه اين موارد را مي‌توان از اساسي‌ترين مباني حقوقي موجود در باب حق بر خبرويت كاركنان طب انتقال خون دانست.