مطالعه شيمي كاني ها، زمين دما – فشار سنجي و جايگاه تكتونيكي گابروهاي شمال غرب همدان، باختر ايران

منطقه مورد مطالعه از نظر زمين شناسي در ناحيه شمالي زون دگرگوني سنندج – سيرجان قرارگرفته است. بر اساس مطالعات پتروگرافي كاني هاي اصلي پلاژيوكلاز، پيروكسن، آمفيبول و بيوتيت و كاني هاي فرعي كلريت، مسكويت، ايلمنيت و زيركن مي باشند. نتايج به‌دست‌آمده از بررسي شيمي كاني ها نشان مي دهد كه آمفيبول هاي مورد مطالعه جزء آمفيبول هاي كلسيك مي باشند. از نظر تركيب شيميايي مي توان آن ها را پارگاسيت، چرماكيت و منيزيو هورنبلند نام‌گذاري نمود. پلاژيوكلازها نيز از نوع آندزين هستند. با توجه به نسبت پايين Na2O از نظر محيط تكتونيكي نيز اين آمفيبول ها از نوع S-Amph هستند. ميزان بالاي Al2O3 بيانگر اين است كه منشا آمفيبول ها گوشته اي مي باشد و بر اساس نسبت Fetot (Fetot + Mg+2) در برابر AlIv كه كمتر از 0.6مي باشد مي توان نتيجه گرفت كه گريزندگي اكسيژن بالا است. از سوي ديگر مي توان گفت كه ميزان آب براي تبلور هورنبلند از 2 تا 2.3 متغير است. براي انجام دماسنجي و فشارسنجي نيز از روش هاي مختلفي استفاده شده است كه بهترين آن نشان مي دهد دماي تشكيل توده گابرويي در محدوده 700 درجه سانتي گراد (به‌طور ميانگين) مي باشد و فشار اين سنگ ها نيز بين 4.45 تا 7.50 متغير است. با توجه به فشار به‌دست‌آمده ماگماي مورد نظر از عمق 25 تا 30 كيلومتري منشا گرفته است كه در نزديكي مرز موهو است.