نشانگرهاي آب و هوايي و جغرافياي ديرينه در توالي ترياس بالايي گروه شمشك البرز مركزي

نهشته‌هاي ترياس پسين گروه شمشك البرز مركزي در نواحي عمارت در 30 كيلومتري جنوب آمل و در امام‌زاده هاشم در 50 كيلومتري شمال شرق تهران براي برخي از شاخص‌هاي آب و هوايي و جغرافياي ديرينه مورد بررسي قرار گرفتند. داده‌ها شامل 10 نقطه‌شماري ماسه‌سنگ‌ها، 13 تجزيه اكسيدهاي اصلي، 8 گونه و جنس فسيل‌هاي گياهي و 4 گونه پالينومورف بودند. داده‌هاي سنگ‌شناسي و شيميايي منحصر به نهشته‌هاي ترياس پسين بودند.حوادث مهم ترياس پسين مانند خشكسالي‌هاي نورين بالايي و رتين مياني از طريق وجود ژيپس‌ها رديابي شدند. اين پژوهش بيان مي‌دارد كه آشكارا نشانه‌هاي سنگ‌شناسي در تطابق با حوادث جهاني ياد شده هستند و مي‌توانند مبناي خوبي براي كنترل كردن ساير داده‌هاي سني از نظر فسيل‌شناسي باشند. همچنين كاوش در جنس و گونه‌هاي فسيل‌هاي گياهي دلالت به اين دارد كه منطقه مورد مطالعه، تفاوت چنداني از نظر آب و هوايي با مناطق خيلي شمالي‌تر مانند سيبري ندارد. شناسايي پالينومورف‌ها نشان داده كه بيشتر آنها از انواع هيگروفيتيك و مزوفيتيك هستند و منشا برخي از آنها شناخته‌تر و متعلق به برخي از سرخس‌ها هستند. داده‌هاي حاصل از نقطه‌شماري حكايت دارد كه منشا رسوبات از خشك تا نيمه‌مرطوب بوده است. بررسي‌هاي اين مطالعه نيز بيانگر ارتباط زميني منطقه البرز با اورازيا به دليل حادثه كوهزايي كيميرين و جوش‌خوردن خرده قاره كيميريا با اورازيا با استفاده از شواهد فسيل گياهي است.