پيدا كردن مكان مناسب براي انبارهاي كالاي امدادي با درنظر گرفتن كالاهاي مختلف در زمان بحران سيل در منطقه سه شهر تهران

زمينه و هدف: عمليات توزيع كالاهاي امدادي به مناطق آسيب ديده و پوشش نقاط آسيب ديده از فعاليت هاي اساسي لجستيك امداد بلايا مي باشد. كه در اين بين تامين و نگهداري و تخصيص كالاهاي امدادي در زمان بحران از ديگر موضوعات حياتي در زمان بحران است. از طرفي منطقه 3 شهرداري تهران، يكي از مناطق پرجمعيت شمالي كلان شهر تهران است كه داراي وسعتي معادل 31/208 كيلومتر مربع كه حدود 53 درصد آن را مناطق مسكوني اشغال كرده و جمعيت آن معادل ۲۹۳۱۸۱ نفر مي باشد. همچنين به لحاظ مسائل شهرسازي و برنامه ريزي شهري، بايد اذعان كرد كه منطقه مورد مطالعه داراي تنوع كاربري بالايي بوده و كف سازي و سنگفرش خيابان و پياده رو ها و عدم وجود سطوح نفوذ پذير، آسيب پذيري منطقه را در برابر سيل دوچندان كرده است. لذا اين تحقيق سعي دارد تا با برنامه ريزي در اين منطقه به كاهش آسيب پذيري ناشي از بحران سيل كمك نمايد. روش: در اين مقاله مدلي دو هدفه جهت مكان يابي انبارهاي كالاي امدادي با درنظرگرفتن موجودي به صورت چند كالايي و چند دوره اي و با درنظرگرفتن حداكثر پوشش نقاط آسيب ديده و همچنين وارد نمودن محدوديت ظرفيت به ازاي هر كالا در هر انبار در زمان بحران سيل ارائه شده است. براي حل اين مدل دو هدفه از روش محدوديت اپسيلون و سپس از الگوريتم فراابتكاري استفاده شده است. يافته ها: با افزايش تعداد انبارها ميزان پوشش نقاط آسيب ديده افزايش مي يابد هم چنين با افزايش ميزان پوشش، تابع هدف هزينه كاهش مي يابد اما به دليل هزينه ثابت انبارها با افزايش مجموع هزينه ها مواجه هستيم. نتيجه گيري: با توجه به آسيب پذيري بالاي منطقه سه در خصوص بحران سيل، پياده سازي مدل پيشنهادي مي تواند كمك شاياني به توزيع اقلام امدادي در منطقه نمايد و اين امر ميتواند موجب كاهش آسيب ها و رنج هاي مردم منطقه در زمان بحران سيل گردد.