مباني حقوقي عفو جاني توسط مجني عليه قبل ازمرگ درحقوق ايران و حقوق بين­ الملل

عفو(صفح)ازصفات پسنديده­اي است كه در مكاتب اخلاقي مورد ستايش قرار گرفته است. در ماده 268 قانون مجازات اسلامي ايران به عفو جاني توسط مجني عليه قبل از مرگ اشاره شده است. هر چند قاعده موصرف نه از عوامل ترجيه كننده جرم و نه از عوامل رافع مسئوليت كيفري و نه عامل معافيت از كيفر تلقي مي­گردد، بلكه نهادي منحصر به فرد و ويژه به حساب مي­آيد. در حقوق بين ­الملل هم از نظر تاريخي عفوها در ارتباط با نقض­هاي حقوق جنگ مورد استناد قرار گرفته و از سوي طرفين درگير در يك مخاصمه مسلحانه بين ­المللي به صورت متقابل اعمال مي ­شده ­اند . پس از جنگ جهاني دوم نيز با تاسيس اولين دادگاه كيفري"بين ­المللي" يعني دادگاه نورمبرگ، زمينه براي رسيدگي آغازشد . حال اين سوال مطرح مي­گردد كه عفو در حقوق بين ­الملل به چه صورتي است؟ با نگاهي به مواد 2053،16،17 اساسنامه ديوان كيفري بين ­المللي در مي­يابيم كه عفو محكومين با رعايت چارچوب­هاي مقرر، اعمال مي­گردد تا جايي كه به حريم قوانين داخلي كشوري خدشه وارد نگردد. اين پژوهش به روش تحليلي-توصيفي آماده شده است.