تحليل مقايسه‌اي اثر سياست‌هاي اقتصادي (پولي و مالي) بر روي بيكاري فارغ‌التحصيلان دانشگاهي و بيكاري كل

در اين تحقيق به بررسي مقايسه‌اي چگونگي تأثيرگذاري سياست‌هاي پولي و مالي بر بيكاري كل و بيكاري فارغ‌التحصيلان دانشگاهي طي سال‌هاي1353 تا 1392 پرداخته شده و با استفاده از روش خودتوضيحي با وقفه‌هاي گسترده(ARDL) مدل‏هاي كوتاه‌مدت، بلندمدت و تصيحح خطا برآورد مي‏گردند تا ميزان تأثيرگذاري سياست‏هاي اقتصادي با لحاظ وقفه در مدل بر دو نوع بيكاري كل و فارغ‏التحصيلان سنجيده شود و نحوه‏ي تصحيح مدل از مسير بلندمدت خود تبيين گردد. نتايج تجربي حاكي از آن است كه در بلندمدت در صورتي كه پايه پولي يك واحد درصد رشد داشته باشد نرخ بيكاري فارغ‌التحصيلان 6.06 درصد و نرخ بيكاري كل 9.65 درصدكاهش مي‌يابد. همچنين رشد يك واحد درصد مخارج دولت نرخ بيكاري فارغ‌التحصيلان دانشگاهي را 5.89 درصد و نرخ بيكاري كل را 3.58 درصد كاهش مي‌دهد. ضمن اين كه يك واحد درصد رشد سرمايه‌گذاري خصوصي در ماشين‌آلات، نرخ بيكاري فارغ‌التحصيلان را 11.43درصد و بيكاري كل را 0.26 درصد تقليل مي‌دهد. انقلاب، جنگ و تحريم‏ها نيز به جهت آسيب‌هاي وارده به اقتصاد با ضرايب 3.06 و 0.134 به ترتيب سبب افزايش بيكاري فارغ‌التحصيلان و بيكاري كل مي‏شوند. نتايج ياد شده همسو با نتايج تحقيقات مشابه، تحريك تقاضا را عامل كاهنده بيكاري معرفي مي‏كند.