بازشناسي دانش بومي خانه هاي چوبي در روستاي زيارت گرگان ونقش آن در توسعه پايدار محلي

روستاي زيارت در بخش كوهستاني جنوب گرگان در استان گلستان واقع شده است. مطالعه حاضر با هدف شناسايي نقش دانش بومي در توسعه پايدار در ساخت خانه هاي اين روستا به صورت كيفي و به روش تحليل محتوي انجام شد. 18مصاحبه با ده مطلع و سه استادكار نجار بومي انجام و سپس مصاحبه ها بصورت دست نويس پياده شد و با روش كيفي گراندهيم و لاندمن تجزيه و تحليل شد. فرآيند سيستماتيك تجزيه و تحليل با كدگذاري آغاز گرديد و اطلاعات از داده هاي متني فراتر رفت و از طريق آن مضامين و مفاهيم پنهان از درون محتوي داده ها نمايان شد و 622 كد سطح اول بدست آمد. پس از ادغام كدهاي مشابه، فرآيند ايجاد زير طبقات بر پايه مشابهت مفهومي موجب پديدار شدن شانزده زير طبقه شد. فرآيند ادغام و تقليل داده ها در نهايت به پنج طبقه اصلي فن چوب شناسي، مهارت خانه سازي، تعاملات اجتماعيفرهنگي، بهره وري اقتصادي و انتقال تجارب منجر شد. طبقه فن چوب شناسي داراي سه زير طبقه گونه ها و مكانهاي مناسب چوب، روشهاي تهيه چوب و نحوه انتقال چوب بود. طيقه مهارت خانه سازي شامل چهار زير طبقه چينش طبقه همكف، ساخت طبقه اول، روش اجراي بام و ابزارها و وسايل بود. طبقه تعاملات اجتماعي فرهنگي داراي چهار زيرطبقه همياري و مشاركت، نقش فرهنگ در انسجام اجتماعي، استقلال و خودكفايي و بهبود كيفيت زندگي ونيز طبقه بهره‌وري اقتصادي داراي زيرطبقات كاهش هزينه ساخت، توانمندسازي و اشتغال، تاثير اقتصاد بر كالبد خانه، ونهايتا طبقه انتقال تجارب داراي زير طبقات اشتياق يادگيري و رابطه استاد شاگردي بود. در انتها مي‌توان نتيجه گرفت اجراي طرح هاي توسعه در اين روستا بايد به گونه‌اي باشد كه خانه‌هاي اين روستا با مصالح بومي همچون چوب با بكارگيري دانش بومي توام با شناخت ويژگيهاي فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي و طي مشاركت جوامع محلي برنامه ريزي و اجرا گردد.