سازش پذيري تطبيقي بوم شناختي-تشريحي دو گونۀ گون خاك هاي گچي

گونه Astragalus semnanensis از گون هاي خاردار از بخشۀSemnanensis و گونه Astragalus fridae ازگون هاي بدون خار از بخشۀ Incani هستند. اين دو گونۀ انحصاري منطقۀ گچي غرب سمنان محسوب مي شوند. علاوه بر مطالعات اندك صورت گرفته دربارۀ ريخت شناسي اين دوگونه، ارتباط تشريح، پراكنش و سازش پذيري آنها با عوامل خاك و ارتفاع مطالعه نشده است كه مقايسۀ آن هدف اين مطالعه است. در اين مطالعه تأثير ارتفاع و وضعيت فيزيكوشيميايي خاك بر ويژگي هاي تشريح، ريخت شناسي و ريزريخت شناسي اين دوگونه درقالب تحليل هاي RDA وCCA در نرم افزارCanoco 4.5 و نيز شناسايي گونه هاي گچ زي همراه انجام شد. مقايسه تحليل هاي RDA نشان داد گچ بيشترين تأثير مثبت را بر فراواني هردو گونه و ارتفاع تأثير مثبت بسياري بر فراواني گونۀ fridae .A دارد و بر فراواني گونۀ A.semnanensis، كه اغلب در ارتفاعات پايين تر مي رويد، اثر منفي مي گذارد. هر دوگونه گچ را در سطح روپوست ريشه نگه مي دارند و بخشي از گچ واردشده در پارانشيم برگ به صورت كريستال هاي سولفات كلسيم تجميع مي شوند. سازش پذيري سطح برگ به صورت كرك هاي متراكم و بلندتر و پايه چسب در A. semnanensis و در fridae A. قطورتر و ميان چسب است. افزايش غلظت منيزيم، پتاسيم، EC، سديم و CaCO3 باعث كاهش فراواني هردوگونه مي شود. گونه هايي مانند cymosum Acantholimonو Prunus lycioides همراهي خوبي با جامعۀ A.semnanensis دارند. گونه هاي Moltkia gypsaceae و Euphorbia gypsicola نيز همراهي خوبي با Astragalus fridae دارند.