بررسي اطلاقات در نيابت افراد معذور

عمل نيابتيِ نايبي كه خود معذور است، داراي فروض و تفاصيل مختلفي است؛ از جمله اين اينكه: عذر يا طاري است يا غير طاري. علاوه بر آن، عذر، قابل تقسيم است به عذري كه موجب نقص در عمل يا عامل ميگردد. در بررسيِ اطلاقاتِ روايات، نسبت به اين فروض ميتوان نتيجه گرفت كه اطلاق لفظي برخي روايات در عذرهايي كه موجب نقص در عمل نمي شود، قابل پذيرش است. در اين صورت عمل نايب در آنها مجزي شمرده ميشود، اما در ساير فروض، اطلاق لفظي ثابت نيست. البته در عذر طاريي كه موجب نقص عمل ميشود، اگر چه اطلاق لفظي ثابت نيست، اما عمل نايب در اين فرض، با اطلاق مقامي قابل تصحيح است. در مقابل اين فروض، فرضي كه نيابت معذور به عذر غير طاري است و موجب نقص در عمل شود، قابل تصحيح نبوده و حكم به بطلان آن مي شود.