كيفيت زندگي كاري و ارتباط آن با سلامت روان پرسنل باليني بيمارستان هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي يزد

زمينه و هدف: كيفيت زندگي كاري و سلامت روان از جمله متغيرهاي مهم اثرگذار بر عملكرد افراد در سازمان هاست. هدف اين مطالعه بررسي ارتباط بين كيفيت زندگي كاري و سلامت روان كاركنان باليني بيمارستان هاي منتخب آموزشي يزد بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر، مطالعه اي تحليلي است كه به صورت مقطعي در سال هاي 1395-1394 در 3 بيمارستان يزد انجام شد. در مجموع، تعداد 350 نفر از پرسنل باليني بيمارستان هاي مورد مطالعه در پژوهش شركت كردند. نمونه گيري به صورت طبقه اي تصادفي انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه هاي كيفيت زندگي كاري والتون (1973) و سلامت روان گلدبرگ و هيلر (1979) جمع آوري و توسط نرم افزارهاي AMUS و SPSS 22 تحليل شد. يافته ها: كيفيت زندگي كاري با ضريب رگرسيوني 0/14 بر سلامت روان اثر مي گذارد. در ميان مولفه هاي آشكار سلامت روان و كيفيت زندگي كاري، به ترتيب اعتقاد به لزوم حاكميت قانون با ضريب 1/90 و علائم افسردگي با ضريب 1/37، بيشترين تأثير و ناسازگاري جسمي با ضريب 1/00 و كار معتبر و سودمند اجتماعي با ضريب 0/04، كمترين تأثير را در اندازه گيري سلامت روان و كيفيت زندگي كاري دارند. نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش، اصلاح كيفيت زندگي كاري مي تواند منجر به سلامت روان بهتر شده و از اين طريق عملكرد كاركنان را بهبود دهد.