بررسي رابطه يادگيري سازماني و چابكي سازماني در بيمارستان‌هاي آموزشي شهر يزد در سال1394

زمينه و هدف: در نظريه يادگيري سازماني، سازمان به صورت يك نظام باز تعريف مي شود كه داراي توانايي پيش بيني، شناسايي، تعريف، طراحي و حل مسأله مي باشد. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي رابطه بين يادگيري سازماني و چابكي سازماني در بيمارستان هاي آموزشي شهر يزد بود. روش پژوهش: اين پژوهش تحليلي از نوع همبستگي، به صورت مقطعي در سال 1394 در 4 بيمارستان آموزشي شهر يزد انجام شد. 370 نفر از كادر درماني و اداري كه به صورت نمونه گيري طبقه بندي با تخصيص متناسب انتخاب شدند، در مطالعه شركت كردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه يادگيري سازماني (2001) Neefeو چابكي سازماني برگرفته از نظريه (2001)Sharifiand Zhang جمع آوري گرديد و با استفاده از نرم افزار R و پكيج lavaan، semPlot و semtoolsبراي روش معادلات ساختاري و SPSS18 براي آمار توصيفي در سطح معني داري 0.05= alpha آناليز شد. يافته ها: نتايج به دست آمده حاكي از رابطه مثبت و معنادار يادگيري سازماني و چابكي سازماني مي باشد (0.521). نتيجه گيري: يافته هاي مطالعه نشان مي دهند كه اجراي راهبردهاي مناسب به منظور افزايش ظرفيت سازمان براي جهت دهي به توانايي هاي ذهني كاركنان مي تواند توانايي واكنش سريع سازمان به مسائل را نيز بهبود دهد كه آن نيز در دنياي متغير كنوني لازمه بقاء و پويايي سازماني است.