پيش‌بيني تعداد واحدهاي مسكوني شهر تهران در جهت دست‌يابي به رقابت‌پذيري اقتصادي

Predicting the Number of Housing Units in Tehran toward Economic Competitiveness

نظريه رقابت‌پذيري شهرها برگرفته از نظريه الماس پورتر مي‌باشد. بين مسكن كه سهم بزرگي از كل اقتصاد را دارا مي‌باشد و رقابت‌پذيري اقتصادي شهري ارتباط وجود دارد. كفايت عرضه و تخصيص زمين براي توسعه مسكن جديد و همچنين، اهميت نگهداري زمين ارزان، كه مي‌تواند توسط قدرت محلي براي توسعه‌شهري، نگهداري شود، آشكار است. در اين تحقيق، هدف تخمين تعداد واحدهاي مسكوني مورد نياز براي تامين واحدهاي مسكوني در تهران در سال 1400 هجري شمسي مي‌باشد. روش تحقيق اين مقاله توصيفي- تحليلي بر پايه اطلاعات است. با توجه به اين‌كه جمعيت عامل اصلي ايجاد تقاضاي بالقوه براي مسكن است، ابتدا جمعيت شهر تهران براي سال 1400 با استفاده از سه مدل غيرخطي چند‌جمله‌اي درجه دوم، گمپرتز و لجستيك، برآورد گرديد. از آن‌جا كه طرح جامع هر شهر، مهم‌ترين طرح آن شهر است، برآورد جمعيت مدل‌هاي چندجمله‌اي درجه دوم و گمپرتز به علت نزديك بودن به اين طرح مدنظر قرار گرفتند. پس از آن با استفاده از مدل لجستيك كه روش مناسبي براي برآورد تعداد واحد مسكوني در يك شهر است، تعداد واحدهاي مسكوني براساس اين سه برآورد جمعيت به‌دست آمده برآورد گرديد. تعداد واحدهاي مسكوني به‌دست آمده از مدل لجستيك بر پايه جمعيت به‌دست آمده از مدل گمپرتز معادل 663141 است. اين نتايج مي‌تواند به‌عنوان معياري براي تصميم‌سازي و برنامه‌ريزي آينده توسعه‌شهري در راستاي دستيابي به رقابت‌پذيري اقتصادي استفاده شود.

The theory of urban competitiveness is based on Porter Diamond's theory. There is a link between housing that has a large share of the total economy and urban economic competitiveness.The adequacy of the supply and allocation of land for the development of new housing, as well as the importance of maintaining cheap land, which can be maintained by local power for urban development, is evident. In this research, the purpose of the estimation of the number of residential units needed to provide residential units in Tehran in 1400 Hijri. The research method of this paper is based on information-based analytical-descriptive. Considering that the population is the main cause of creating a potential demand for housing, first the population of Tehran was estimated for 1400 using three nonlinear polynomial quadratic models, Gampartz and logistic. Since the comprehensive plan of each city is the city's most important project, population estimates of second-order polygonal models and Gampartz were considered due to their close proximity to the project. Then, using the logistic model, which was a suitable method for estimating the number of residential units in a citythat the number of residential units was estimated based on these three population estimates. The number of residential units obtained from the Gompertz model based on the population was 663141 which can be as a measure for decision making and urban future planning in order to achieve economic competitiveness of the city.