كثرت تكرار پذيرش يا انكار (نگرشي انتقادي به جايگاه تكرار در بلاغت و شعر فارسي و عربي)

بررسي مقوله "كثرت تكرار" و مثال هايي كه براي آن دربلاغت فارسي و عربي آورده شده واز ديرباز جزعيوب فصاحت كلام شمرده مي‌شود، نشان ميدهد كه اين مبحث بلاغي، از مقولاتيست كه پرداختن بدان در كتب بلاغي بانوعي وسردرگمي همراه بوده است؛ مثالهايي كه در اين باب ديده ميشود مثالهايي است كه نه‌تنها غيرفصيح نيست بلكه در مرتبه اي بالاتر خود مشتمل بر آرايه‌اي ادبي است. نكته اي كه در ذكر اين مثالها قابل ملاحظه اينست كه برخي آن را ذيل عيوب فصاحت كلام شمرده، و برخي ديگر بعنوان مثالي براي آرايه هاي دانش بديع، ازآن ياد كرده اند. اين نكته هم دربلاغت فارسي و هم عربي مشهود بوده وبنظر ميرسد ازجمله مسائلي باشدكه پيشينيان در طرح نمودن آن يا حداقل ذكر نمونه هاي متعددي از آن خطا كرده و معاصران هم كه ترديد درديدگاه پيشينيان را رو انداشته، تكرارش كردند. تأملي بر نمونه هايي چند از اين مقوله در كتب بلاغي مختلف، باكاوشي در ميان ديدگاه علماي بلاغي مويد اين موضوع است. پژوهش حاضر ضمن بررسي آراي گوناگون ادب پژوهان، به تحليل جايگاه مقوله تكرار دربلاغت فارسي و عربي مي‌پردازد