ارائه روشي موثر در توليد نمونه هاي تصادفي براي محاسبه احتمال خرابي سازه ها به روش مونت كارلو

نظريه قابليت اطمينان، شاخه‌اي از تئوري عمومي احتمالات است كه طي دهه‌هاي اخير، به تدريج جايگاه ويژه‌اي در علوم مهندسي كسب كرده است. به‌طور كل، قابليت اطمينان، مقياسي است كه مي‌توان احتمال خرابي و يا سلامت يك سيستم را توسط آن سنجيد. تاكنون روش‌هاي متنوعي در برآورد احتمال خرابي يك پديده ارائه شده است كه روش مونت‌كارلو يكي از مهم‌ترين و پركاربردترين روش‌ها در اين زمينه است. در پژوهش حاضر با ارائه يك روش بسيار مؤثر و ساده، تعداد زيادي از گام‌هاي مورد نياز در توليد داده‌هاي تصادفي حذف خواهند شد. توليد داده در اين روش، برمبناي نمودار هيستوگرام بوده و هيچ نيازي به آزمون‌هاي سازگار نمودن توابع مختلف با داده‌ها نمي‌باشد. اين روش در مواردي بسيار پركاربرد مي‌باشد كه داده‌هاي مربوط به پديده مورد بررسي به تعداد كافي در دسترس بوده تا نمودار هيستوگرام پيوسته‌اي ايجاد شود. با گذراندن اين نمودار از داده‌هاي يكنواخت پراكنده شده در فضاي سه‌بعدي، مي‌توان متغيرهايي با توزيع كاملا هماهنگ با داده‌ها به‌دست آورد. همچنين چهار مثال عملي در مورد برآورد احتمال خرابي يك تير بتن مسلح يك دهانه و تير فولادي چند دهانه، احتمال خرابي لغزشي و واژگوني سد بتني وزني شفارود و احتمال خرابي قوسي پل بوروكريگ ارائه شده كه نتايج آن بيانگر كارآيي و دقت روش پيشنهادي مي‌باشد.