مقايسه ي سبك شناختي نامه هاي جامي و غزالي در بافت سياسي با رويكرد تحليل گفتمان انتقادي

اين پژوهش به مقايسۀ سبك شناختي نامه هاي جامي و غزالي در بافت سياسي با رويكرد تحليل گفتمان انتقادي مي پردازد. نامه هاي عرفا و علماي بزرگ ،منابع تاريخي ارزشمندي هستند كه علاوه بر دارا بودن اطلاعات سياسي ، اجتماعي و فرهنگي روزگار خود ، چگونگي مناسبات و ارتباط نويسندگان آن را با صاحبان قدرت و طبقات مختلف اجتماعي نشان مي دهد.دراين تحقيق سعي بر آنست كه با توجه به مدل سه بعدي نورمن فركلاف ويژگي هاي سبكي نامه هاي جامي و غزالي در سه سطح توصيف ، تفسير و تبيين مورد مقايسه قرار گيرد تا بتوان به اين پرسش ها پاسخ داد كه هر كدا م از چه گفتمان و راهبرد هاي زباني براي برقراري ارتباط با افراد در بافت سياسي بهره برده اند؟ چه نقاط مشترك و متفاوتي در ويژگي هاي زباني و سبكي آن ها وجود دارد ؟ گفتمان موجود در نامه ها چه نقشي ايفا كرده اند ؟ يافته هاي تحقيق نشان مي دهد گفتمان حاكم بر نامه هاي جامي ، عارفانه با محوريت عشق الهي و گفتمان حاكم بر نامه هاي غزالي زاهدانه با محوريت آخرت گرايي است. هر دو با بكار گيري گفتمان مورد نظر به حفظ اقتدار خود در مقابل حكومت پرداخته اند. در مفهوم روابط قدرت ،جامي از طريق همسويي با قدرت حاكم و غزالي با ايستادگي در برابر آن ،دستگاه حكومت را كنترل وآن ها را به اجراي عدالت و حمايت از مردم دعوت نموده اند.