پيش‌بيني رشد پس از آسيب بر اساس تعلق مادي و ابعاد آن در بيماران متأهل مبتلا به سرطان خون

سابقه و هدف: در سال‌هاي اخير در پژوهش‌هاي مختلف، توجه بسياري به مقولۀ رشد پس از آسيب در ارتباط با عوامل استرس‌زاي مختلف ازجمله بيماري‌هاي جسمي شده است. هدف از مطالعۀ حاضر پيش‌بيني رشد پس از آسيب بر اساس تعلق مادي و ابعاد آن در افراد متأهل مبتلا به سرطان خون در شهر شيراز بود. روش كار: روش اين پژوهش توصيفيمقطعي و از نوع همبستگي است. جامعۀ آماري شامل بيماران مبتلا به سرطان خون بود كه براي درمان به بيمارستان نمازي يا درمانگاه مطهري شيراز در طول دوره‌اي از سال‌هاي 971396 مراجعه نمودند. از بين اين بيماران با استفاده از روش نمونه‌گيري دردسترس 124 نفر انتخاب شدند. ابزارهاي سنجش شامل پرسش‌نامه‌هاي رشد پس از آسيب و تعلق مادي بود. براي تحليل داده‌ها نيز از آزمون‌هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون ساده و چندگانه (گام‌به‌گام) استفاده شد. در اين پژوهش همۀ موارد اخلاقي رعايت شده است و مؤلفان مقاله هيچ‌گونه تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه تعلق مادي مي‌تواند رشد پس از آسيب را به‌صورت منفي پيش‌بيني كند (P 0/05 ). علاوه‌براين، در بين مؤلفه‌هاي پرسش‌نامۀ تعلق، مؤلفۀ «تعلق به وضع موجود» نسبت به ديگر مؤلفه‌ها پيش‌بيني نيرومندتري از ميزان رشد پس از آسيب به عمل آورد.نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي پژوهش، آموزش‌ها و مداخله‌هايي كه بتواند بيماران مبتلا به سرطان خون را از «تعلقات مادي» به‌ويژه «تعلق به وضع موجود» دور كند، مي‌تواند رشد پس از آسيب را تسهيل نمايند.