پيش‌بيني بخشودگي زناشويي بر اساس تنظيم هيجان، دلبستگي به خدا و راهبرد مقابلۀ دين‌محور در زنان داراي تجربۀ خشونت خانوادگي

سابقه و هدف: ساختار بعضي از خانواده ها شرايط را براي اعمال خشونت عليه زنان فراهم مي آورد. خشونت، سلامت و امنيت خانواده را تهديد مي كند. پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني بخشودگي زناشويي بر اساس تنظيم هيجان، دلبستگي به خدا و راهبردهاي مقابلۀ دين محور در زنان داراي تجربۀ خشونت خانوادگي انجام شده است. روش كار: اين پژوهش توصيفي و از نوع مطالعات همبستگي است. جامعۀ آماري شامل تمامي زنان مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره و روان درماني شهر تهران در سال 1396 بود كه از بين آنان 300 نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس‌هاي بخشش زناشويي، تنظيم شناختي -هيجاني، دلبستگي به خدا و مقابلۀ مذهبي بود و تحليل داده ها با استفاده از روش هاي آمار توصيفي، ضريب همبستگي و رگرسيون انجام شد. در اين پژوهش همۀ موارد اخلاقي رعايت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند.يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد كه متغيّرهاي تنظيم هيجاني (0.61=r و P 0/05 )، دلبستگي به خدا (0.48=r وP 0/05 ) و راهبرد مقابلۀ دين محور (0.52=r و P 0/05 ) با بخشودگي زناشويي در زنان داراي تجربۀ خشونت خانگي رابطۀ مثبت و معناداري داشت و به‌صورت معناداري توانست 41.8 درصد از تغييرات مربوط به بخشودگي زناشويي را در زنان داراي تجربۀ خشونت خانگي پيش‌بيني كند (P 0/05 ).نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج مطالعه مي توان گفت راهبرد مقابلۀ دين‌محور، دلبستگي ايمن نسبت به خدا و تنظيم هيجان در ميزان بخشش زناشويي مؤثر است. بنابراين در برنامه‌ريزي‌هاي مسئولان آشناسازي زنانِ داراي تجربۀ خشونت خانگي با سازه‌هاي اسلامي معنوي و مديريت هيجان ضروري به نظر مي رسد.