عنوان مقاله :
تحليل شاخص‌هاي پايداري سكونتي در بافت‌هاي فرسوده شهري، مطالعه موردي: ناحيه 1، منطقه 9 تهران
عنوان به زبان ديگر :
Analysis of Residential Sustainability Indicators in Urban Worn out Textures, Case Study: Area 1 of district 9 in Theran
پديد آورندگان :
حاتمي نژاد، حسين دانشگاه تهران - گروه جغرافيا، تهران، ايران , پوراحمد، احمد دانشگاه تهران - گروه جغرافيا، تهران، ايران , قلي پور، سارا دانشگاه تهران، تهران، ايران
كليدواژه :
پايداري سكونتي , بافت فرسوده شهري , مسكن , تحليل عاملي , تهران
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف تحليل شاخص هاي پايداري سكونتي در ناحيه 1 منطقه
9 تهران كه بخشي از بافت فرسوده شهري را شامل مي شود، صورت گرفته
شده است. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي تحليلي و از نظر هدف نيز -
كاربردي مي باشد. براساس حجم نمونه از ميان ساكنان بلوك هاي مسكوني ناحيه
1 ، 325 خانوار انتخاب شدند. براي اين منظور و انجام آزمون شاخص ها از
روش تحليل عاملي استفاده گرديد. در طي فرآيند آزمون 48 شاخص مورد
مطالعه به 32 شاخص كاهش يافته است و به 6 عامل اصلي رتبه بندي شدند.
نتايج تحليل عاملي نشان مي دهد كه مهم ترين عوامل تأثيرگذار در پايداري
مسكن شهري به ترتيب عامل كالبدي و طراحي با وزن 0/705، عامل سرمايه
اجتماعي با وزن 0/694، عامل امنيت با وزن 0/673 ، عامل محيطي با وزن
0/711، عامل دسترسي با وزن0/697 و عامل زيربنايي با وزن 0/731 هستند.
نظارت بر ساخت وسازها و توجه به ابعاد كالبدي، ارتقاي آگاهي و آموزش
ساكنان براي مشاركت بيش تر، ايجاد مشوق هاي مالي و در نظر گرفتن فضاها
و معابر عمومي بيش تر از مهم ترين پيشنهادهاي ارائه شده مي باشد.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي بوم شناسي شهري
