شيوه هاي معرفتي درحديقه ي سنايي

معرفت شناسي يا نظريه شناخت،اساساً يكي از مباحث مهم در حوزه هاي فكري است كه توسط فلاسفه و علماي تعليم و تربيت مورد بررسي و مطالعه قرار مي گيرد و ازمباحث مهم درفرهنگ اسلامي هم بوده و در آثاربزرگان ادب و عرفان بازتاب گوناگوني داشته است. سنايي، كه ازشاعران عارف درقرن پنجم وششم است درحديقه به زيبايي ازآن بهره گيري كرده است. اين مقاله با هدف بررسي وتحليل جايگاه معرفت درحديقه سنايي باروش پژوهشي در اين توصيفي ـ تحليلي نگارش شده است.يافته هاي مقاله نشان مي دهدكه سنايي آشكار ونهان ديدگاه هاي معرفتي خود را ارايه داده است و مشاهده مي شود كه ابزارشناخت ومعرفت، حسي، عقلي وشهودي است و بيشترانديشه هاي سنايي درمعرفت عقلي وشهودي جمع است ضمن اينكه عقل را هم تازماني راهگشاي معرفتي مي داندكه لطف حق راهنمايش باشد,معرفتي كه موردپذيرش وكاربردمتصوفه است مبتني برشهود و وحال و مباني روحاني است وآنچه اززبان متصوفه در اين وادي جاري است بيشترجنبه نمادين و رمزآلود دارد و بازبان قال به تصويردرآمده است .