موانع و تسهيل كننده‌هاي برنامه‌ها و راهبردهاي پيشگيرانه از خطاهاي پزشكي

زمينه و هدف: برنامه و راهبرد نقش بسزايي در بهره وري بيمارستان ها دارد. لذا اين مطالعه با هدف بررسي موانع و تسهيل كننده هاي برنامه ها و راهبرد هاي پيشگيرانه از خطاهاي پزشكي در جهت كمك به ارتقاء ايمني بيمار انجام شد. روش پژوهش: اين پژوهش از نوع مطالعات پيمايشي مي باشد. پروفايل خطاهاي سال 1395، فرآيند گزارش دهي خطا و رسيدگي به خطا بررسي گرديد. در مرحله بعد پرسشنامه خود تأليفي تدوين شد. جامعه آماري اين مطالعه عبارت بودند از مديران، پزشكان، پرستاران، رزيدنت ها و اينترن هاي بيمارستان مورد مطالعه و به دليل محدود بودن جامعه آماري در اين پژوهش نمونه گيري انجام نگرديد و كل جامعه، مورد مطالعه قرار داده شد. پس از تاييد روايي صوري و روايي محتوايي از 240 پرسشنامه توزيع شده، 148 پرسشنامه تكميل شده دريافت گرديد. براي سنجش پايايي نيز از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شد. تحليل داده ها با شاخص هاي آمار توصيفي همانند ميانگين، انحراف معيار، فراواني، درصد به وسيله نرم افزار SPSS 20 انجام گرديد. يافته ها: يافته هاي مطالعه حاضر نشان داد كه مشاركت كنندگان در پژوهش، اثر تسهيل كننده هاي فرآيندي (با ميانگين 3/24) را بيشتر از تسهيل كننده هاي ساختاري (با ميانگين 3/14) و اثر موانع ساختاري (با ميانگين 3/13) را بيشتر از موانع فرآيندي (با ميانگين 3/47) ارزيابي كرده اند. همچنين در بين زير مجموعه تسهيل كننده هاي ساختاري، سابقه كاري باليني پرسنل (با ميانگين 3/59) و در بين زير مجموعه تسهيل كننده هاي فرآيندي نيز استخدام نيروي كارشناس ايمني (با ميانگين 3/33) و در بين زير مجموعه موانع ساختاري، فرهنگ پنهان كاري (با ميانگين 2/57) و در نهايت در بين زير مجموعه موانع فرآيندي، عدم پوشش 24 ساعته تيم ايمني (با ميانگين 3/05) توسط جامعه پژوهش مانع مهمتري ارزيابي شده است. نتيجه گيري: باتوجه به نتايج اين پژوهش، در تدوين و اجراي برنامه ها و راهبردهاي پيشگيرانه از خطاهاي پزشكي توجه بيشتري به فرهنگ پنهان كاري به عنوان مانع و سابقه كاري باليني پرسنل به عنوان تسهيل گر توصيه مي شود.