تأثير برنامه تحول سلامت بر شاخص‌هاي عملكردي بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي مشهد با استفاده از مدل پابن لاسو

زمينه و هدف :بررسي ميزان كارايي و اثربخشي، بخشي از اصلي ترين موضوعات در بيمارستان ها مي باشد. چگونگي بهره برداري از تخت بيمارستاني در تعيين كارايي بيمارستان حائز اهميت است. اين پژوهش با هدف بررسي تاثير برنامه تحول سلامت بر شاخص هاي عملكردي بيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشكي مشهد انجام شده است. روش پژوهش: اين مطالعه از نوع توصيفي تحليلي است كه به صورت مقطعي در 22 بيمارستان دانشگاه علوم پزشكي مشهد در سال 1392 و 1396 جهت بررسي تاثير طرح تحول سلامت انجام شد. جامعه پژوهش، بيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشكي مشهد (28 بيمارستان) بودند و نمونه پژوهش 22 بيمارستاني بود كه در طول مدت زمان مطالعه فعال بوده اند. داده ها با مراجعه به واحد آمار بيمارستان هاي مورد مطالعه و استخراج شاخص هاي عملكردي جمع آوري گرديد. تحليل داده ها با استفاده از نمودار پابن لاسو در نرم افزار Excel و همچنين براي تعيين رابطه از نرم افزار SPSS 16 و آزمون t زوجي استفاده شد. يافته ها: در سال 1392 و 1396 به ترتيب بيشترين درصد اشغال تخت 86/55 و 94/27 درصد بود. همچنين كمترين ميزان آن به ترتيب 48/20 درصد و 54/21 درصد بوده است. بيشترين چرخش تخت قبل و بعد از تحول سلامت به ترتيب 144/28 و 184/97 بود و كمترين آن نيز 7/45 و 8/85 بوده است. همچنين بيشترين متوسط روز بستري بيماران در بيمارستان قبل از برنامه 40/10 و 6/33 روز و پس از برنامه 38/41 و 8/00 روز بود و كمترين اين ميزان قبل از برنامه 1/51 روز و پس از برنامه 1/41 روز بوده است. بين درصد اشغال تخت، متوسط روز بستري و چرخش تخت، قبل و بعد از اجراي برنامه اختلاف معني داري مشاهده شد (0/05 p). نتيجه گيري: پس از اجراي برنامه تحول سلامت تغييرات مطلوبي در موقعيت بيمارستان در نمودار پابن لاسو رخ داده است. اميد است با استمرار و پايش منظم اين برنامه شاخص هاي عملكردي بيمارستان ها بهبود يابند.