بررسي عوامل مؤثر بر پرداخت از جيب بيماران در بيمارستان‌هاي تابعه دانشگاه علوم پزشكي مازندران

زمينه و هدف: پرداخت مستقيم از جيب، از روش هاي مهم پرداخت در نظام سلامت ايران به شمار مي رود كه تأثيرات منفي بر برابري داشته و گروه هاي آسيب پذير را به سمت فقر سوق مي دهد. با توجه به اهميت اين روش به عنوان يكي از كليدي ترين موضوعات سياستگذاري هاي سلامت، مطالعه حاضر در راستاي شناسايي عوامل مؤثر بر پرداخت هاي مستقيم خانوار، انجام شد. روش پژوهش: اين پژوهش، توصيفي تحليلي بوده و به صورت مقطعي بر روي اطلاعات جمع آوري شده معاونت درمان دانشگاه علوم پزشكي استان مازندران مربوط به 4 دوره 1 ساله (1395-1392) انجام شد. جامعه آماري شامل تمام بيمارستان هاي دولتي تابعه دانشگاه علوم پزشكي مازندران بود. ابزار جمع آوري داده ها، برخي شاخص هاي عملكردي بيمارستان بود كه پس از جمع آوري، اطلاعات مربوطه، وارد نرم افزار6 Eview شد و براي تحليل داده ها از روش حداقل مربعات استفاده شد. يافته ها: بر اساس يافته هاي پژوهش، 73 درصد از تغييرات پرداخت از جيب بيماران توسط متغيرهاي مستقل مطالعه، توضيح داده شد. متغيرهاي تعداد پزشك متخصص، تخت روز كل و طول مدت اقامت بيمار در بيمارستان بر پرداخت از جيب بيماران تأثير معني داري داشتند (0/05 p) و ارتباط بين متغيرهاي تخت فعال، تخت روز اشغالي و درصد اشغال تخت و پرداخت از جيب، معني دار نبود (0/05 p). نتيجه گيري: پرداخت مستقيم از جيب، پيچيده و معلول فاكتورهاي مختلفي بوده و نياز است كه اين فاكتورها مورد بررسي قرار گيرند تا با شناسايي و كنترل عوامل تعيين كننده پرداخت ها و تعيين استراتژي هاي مناسب بتوان آن را تا حد ممكن كنترل نمود.