مقايسه اثر سيليكون معدني و نانوسيليكون بر برخي صفات بيوشيميايي و فتوسنتزي در گياه ذرت Zea mays L.تحت تنش شوري

تنش شوري يكي از عواملي است كه رشد و عملكرد ذرت را تهديد مي‌كند. اثرات كاربرد سيليكون معدني و يا نانوسيليكون در تخفيف شوري در برخي گياهان گزارش شده است. به اين منظور اثرات تغذيه برگي سيليكون معدني و نانو در تخفيف اثرات تنش شوري در رشد و برخي عوامل بيوشيمايي و فتوسنتزي در گياه ذرت مورد بررسي و مقايسه قرار گرفت. آزمايشات در قالب طرح كاملاً تصادفي و در قالب فاكتوريل به‌صورت كشت گلداني انجام شد. فاكتور اول شوري در دو سطح 0 و 100 ميلي‌مولار كلريدسديم و سيليكون در سطوح شاهد (بدون سيليكون)، 2 ميلي‌مولار سيليكات پتاسيم و 2 ميلي‌مولار نانوسيليكون SiO lt;sub gt;2 lt;/sub gt; بود. تحت تنش شوري، ميزان وزن تر و خشك بخش هوايي و ريشه، ميزان كلروفيل‌ها و كاروتنوئيدها و ميزان پروتئين‌هاي محلول نسبت به شاهد به صورت معني‌داري كاهش و در مقابل ميزان پراكسيدهيدروژن و مالون دي‌آلدهيد اين گياهان افزايش يافت. همچنين، تنش شوري ميزان فتوسنتز و كارآيي مصرف آب گياهان را كاهش داد. كاربرد سيليكون و نانوسيليكون رشد گياهان تحت شوري را بهبود بخشيد و موجب افزايش شدت فتوسنتز و ميزان رنگدانه‌هاي فتوسنتزي در آنها شد. به علاوه، كاهش شديد تعرق با كاربرد سيليكون نسبت به نانوسيليكون سبب افزايش بيشتر راندمان مصرف آب در اين تيمار شد. همچنين كاربرد سيليكون فعاليت آنزيم پراكسيداز محلول را در گياهان تحت شوري افزايش داد كه با كاربرد نانوسيليكون مشاهده نشد. اين امر كاهش بيشتر پراكسيدهيدروژن و پراكسيداسيون ليپيد گياهان تحت شوري با تيمار سيليكون نسبت به نانوسيليكون را به دنبال داشت كه كاهش بيشتر تنش اكسيدايتو در اين تيمار را به نمايش گذاشت اين نتايج نشان داد كه تخفيف تنش و افزايش رشد گياهان تحت شوري با كاربرد سيليكون نسبت به نانوسيليكون بيشتر بود كه احتمالاً به كاهش بيشتر تنش اكسيداتيو در اين تيمار مربوط است. lt;strong gt; lt;em gt;  lt;/em gt; lt;/strong gt;