بررسي تغييرات كمي و كيفي عملكرد گندم دوروم با كاربرد كودهاي نيتروژن و روي تحت سطوح مختلف آبياري

كم آبي، كمبود كود نيتروژن و عنصر روي از عوامل مهم كاهش عملكرد كمي و كيفي گندم مي باشد. پژوهش حاضر به صورت آزمايش اسپليت پلات فاكتوريل در قالب طرح آماري بلوك هاي كامل تصادفي با چهار تكرار در سال زراعي 97-1396، با سه سطح 40، 80 و 160 كيلوگرم در هكتار كود نيتروژن و دو سطح كاربرد و عدم كاربرد عنصر روي در شرايط آبياري نرمال، آبياري تا مرحله گلدهي كامل و آبياري تا ساقه دهي اجرا شد. آبياري تا ساقه دهي منجربه كاهش معني دار وزن هزار دانه (11.24 درصد) در مقايسه با تيمار شاهد شد. همچنين محلول پاشي كود روي افزايش 4.23 درصدي وزن هزار دانه را در مقايسه با تيمار شاهد نشان داد. شاخص ترين نتيجه، در كاربرد هم‌زمان 80 كيلوگرم نيتروژن در هكتار و كود روي تحت تيمار آبياري تا ساقه دهي بود كه منجربه افزايش 43.6 درصدي عملكرد دانه در مقايسه با تيمار آبياري تا گلدهي شد. آبياري تا ساقه دهي در مقايسه با آبياري نرمال موجب افزايش 28 درصدي ميانگين پروتئين دانه شد. كاربرد 40 و 80 كيلوگرم نيتروژن در هكتار در مقايسه با تيمار 160 كيلوگرم در هكتار منجربه جذب بيشتر عنصر روي در اندام گياهي گرديد. به طور كلي كاربرد هم‌زمان كودهاي روي و نيتروژن (80 كيلوگرم در هكتار) تحت تيمار آبياري تا ساقه دهي سبب تعديل اثرات منفي ناشي از كم آبياري شد. كاربرد هم‌زمان كود روي و نيتروژن (80 كيلوگرم) تحت شرايط آبياري تا ساقه دهي براي منطقه مهاباد استان اصفهان قابل توصيه مي باشد.