رابطه كيفيت زندگي كاري و بهره‌وري كاركنان بخش مديريت اطلاعات سلامت در بيمارستان‌هاي آموزشي شهر اصفهان

زمينه و هدف: بيمارستان به عنوان يكي از سازمان هاي مهم جهت ارتقاي سلامت؛ نيازمند نيروي انساني كارآمد و بهره ور مي باشد. در ميان كاركنان بيمارستان، كاركنان بخش مديريت اطلاعات سلامت وظيفه ذخيره، پردازش و عرضه اطلاعاتي را بر عهده دارند كه در ارتقاي كيفي خدمات بهداشتي درماني مورد استفاده قرار مي گيرد. مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط بين كيفيت زندگي كاري و بهره وري كاركنان بخش مديريت اطلاعات سلامت انجام گرفت. روش پژوهش: مطالعه حاضر، مطالعه اي توصيفي تحليلي بود كه به صورت مقطعي در سال 1396 بر روي تمامي كاركنان بخش مديريت اطلاعات سلامت بيمارستان هاي آموزشي شهر اصفهان (165 نفر) انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه كيفيت زندگي كاري والتون و پرسشنامه بهره وري نيروي انساني گلد اسميت گردآوري شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از روش هاي آمار توصيفي و تحليلي نظير ضريب همبستگي پيرسون، t مستقل، ضريب همبستگي اسپيرمن، آناليز واريانس و آناليز رگرسيون خطي و به وسيله نرم افزار 18 SPSSانجام گرفت. يافته ها: ميانگين نمره كيفيت زندگي كاري و بهره وري به ترتيب 0/51 ± 2/65 و 0/42 ± 2/64 بود كه طبق آزمون t تك نمونه اي با حد متوسط اختلاف معني داري نشان دارد (P 0/05). بر اساس آزمون همبستگي پيرسون، رابطه مستقيم و معني داري بين كيفيت زندگي كاري و بهره وري كاركنان وجود داشت (0/73 = r و P 0/05). همچنين آزمون t مستقل نشان داد كه ميانگين نمره بهره وري در مردان به طور معني داري بيشتر از زنان بود (P 0/05). نتيجه گيري: با توجه به رابطه مستقيم و معني دار كيفيت زندگي كاري و بهره وري در كاركنان بخش مديريت اطلاعات سلامت و پايين بودن اين دو مؤلفه در اين مطالعه، مسئولين ذي ربط مي توانند با اتخاذ راهكارهاي مناسب از جمله طراحي فيزيكي فضاي كاري به شكل ايمن و ايجاد نظام پرداخت منصفانه مطابق با سختي و شرايط كاري كاركنان اين بخش، ارتقاي كيفيت زندگي كاري و به دنبال آن بهبود كيفيت ارائه خدمات و بهره وري كاركنان را فراهم سازند.