بررسي و مقايسة تطبيقي لايه هاي ايدئولوژي اشعار فرّخي يزدي و عارف قزويني

فرّخي يزدي و عارف قزويني از چهره‌هاي شعري معروف دورة مشروطه‌اند كه زندگي‌شان با حوادث و رخدادهاي عصر خويش پيوند خورده است. آن‌ها با سلاح شعرشان عليه ظلم و ستم‌هاي روزگار و بيدادگري ها به مبارزه برمي‌خيزند. و از همان آغاز، طرف‌داري و حمايت خود را از نهضت مشروطه اعلام و در سروده‌هايشان بيان مي‌كنند. بعد از برپايي نهضت مشروطه نيز، به مبارزة خود با عوامل استبداد داخلي و استعمار خارجي ادامه مي‌دهند و در اين راه سختي‌ها و رنج‌هاي فراواني متحمل مي‌شوند، ولي دست از مبارزه برنمي‌دارند. سرانجام فرّخي به دست دژخيمان در زندان كشته مي‌شود و عارف در تبعيد و تنهايي و انزوا جان مي‌سپارد. وظيفة اصلي شعر فرّخي و عارف بيداري تودة مردم است. ايدئولوژي آن‌ها براساس حوادث و مقتضيات زمان شكل مي‌گيرد. مضمون اغلب اشعارشان در رابطه با مسائل اجتماعي و سياسي است. مقايسة انديشه‌هاي ايدئولوژيك آن‌ها نشان مي‌دهد، كه انديشه هايشان به هم نزديك است. در اين پژوهش تلاش مي‌شود؛ انديشه‌هاي ايدئولوژيكي اين دو شاعر برجستة عصر مشروطه در موضوعات سياسي، اجتماعي و مذهبي با شواهد شعري نشان داده شود.