عنوان مقاله :
فوناي شكمپايان كفزي و پلاژيك نهشتههاي ائوسن در مناطق سُه و زفره (شمال اصفهان)، ايران مركزي
پديد آورندگان :
خداوردي حسنوند ، مرجان دانشگاه اصفهان - دانشكده علوم - گروه زمين شناسي , بهرامي ، علي دانشگاه اصفهان - دانشكده علوم - گروه زمين شناسي , يزدي ، مهدي دانشگاه اصفهان - دانشكده علوم - گروه زمين شناسي , صفري ، امرالله دانشگاه اصفهان - دانشكده علوم - گروه زمين شناسي
كليدواژه :
ائوسن , شكم پايان , سنكلينال سراكه , سنكلينال باقري , سُه , زفره
چكيده فارسي :
در اين مطالعه سنگوارههاي متعلق به 15 خانواده از شكمپايان ائوسن شامل Aprrhaidae، Campanilidae، Cancellaridae، Cerithiidae، Columbellidae، Cymatidae، Hydrobiidae، Limacinidae، Naticidae، Neritidae، Rissoida، Seraphsidae، Turritellidae، Volutomitridae و Xenophoridae در دو منطقه سُه (ناوديس سراكه) در شمال غرب اصفهان و زفره (ناوديس باقري) در شمال شرق اصفهان جمع آوري و شناسايي شدند. از اين تعداد 14 خانواده، 14 جنس و 3 گونه متعلق به شكمپايان كفزي و يك خانواده، 3 جنس و 4 گونه متعلق به شكمپايان پلاژيك (فقط در منطقه سُه) ميباشند كه در هر دو منطقه در لايههاي كربناته ائوسن پيشين ـ مياني مشاهده شدند. با توجه به اين كه پراكندگي شكمپايان با عادات تغذيهاي آنها كنترل ميشود كه آن هم مستقيماً به تغييرات محيطي مانند ميزان آشفتگي آب، رسوبگذاري، مواد معلق و انرژي آب بستگي دارد و همچنين بررسي روزنداران كفزي بزرگ مانند Nummulites، Discocyclina، Alveolinidae و Miliolidea كه همراه با اين شكمپايان در رسوبات ائوسن مناطق مورد مطالعه يافت شدهاند، ميتوان شرايط محيطي ديرينه اين نهشتهها را چنين تفسير كرد كه اين نهشتهها در شرايط دريايي گرم و كمعمق ميانكشندي تا بخشهاي كمي ژرفتر يك رمپ مياني تشكيل شدهاند. بسياري از اين شكمپايان در نهشتههاي ائوسن مناطق بسياري از جمله اروپاي شرقي و غربي، آفريقا و مناطقي از آسيا گزارش شدهاند كه نشاندهنده تجمع اين نهشتهها در بخشي از محدوده تتيس (ايندوپاسيفيك تا آتلانيك) است.
عنوان نشريه :
رخساره هاي رسوبي
عنوان نشريه :
رخساره هاي رسوبي