نقد روش شناختي رويكرد تركيبي ناروائز در تربيت اخلاقي

هدف اصلي اين پژوهش نقد روش شناختي رويكرد تركيبي ناروائز در تربيت اخلاقي است. براي اين منظور نخست بر اساس الگوي معيني استلزام هاي روش شناختي تركيب راهبردها مد نظر قرار گرفت. سپس بر اساس اين الگو، هدف و روند گزينش رويكردهاي مبدأ، سطح و نوع تركيب، ساختار و معاني اصطلاحات بكار رفته در رويكرد ناروائز و رويكردهاي مبدأ و وجود يا فقدان فرازبان در رويكرد ناروائز ارزيابي و نقد شده است. نتايج حاكي از اين است كه ساختار رويكردهاي مبدأ به لحاظ مبنايي متعارض هستند، با اين حال ناروائز به كشف يا ساخت فرازبان يا زبان مشتركي اقدام نكرده است و فقط اصطلاحاتي از دو رويكرد را به طور افقي در كنار هم قرار داده است؛ به نظر مي رسد كه برخلاف ادعاي او، در عمل، تركيبي صورت نگرفته است. علاوه بر اين بررسي محتوا و معاني اصطلاحات بكار رفته در ديدگاه ناروائز و رويكردهاي مبدأ نشان مي دهد كه اين اصطلاحات در واقع همان رويكرد تربيت منش را ارائه مي دهند يا حداقل تقرير ديگري از رويكرد تربيت منش ارائه شده است. بنابراين تركيب ارائه شده توسط ناروائز از لحاظ سازواري با چالش جدي مواجه است و تركيبي التقاطي دارد.