آينده پژوهي تلاش سيستماتيك در قرن 21

آينده پژوهي تلاش سيستماتيك براي بررسي دراز مدت آينده علم، فناوري، محيط و جامعه به منظور شناسايي پديده هاي نو ظهور و حوزه هاي زير بنايي تحقيقات استراتژيك است كه بيشترين منافع اجتماعي و اقتصادي را در برداشته باشد. عصر حاضر، عصر آينده پژوهي است و مديريت آينده، يكي از راهبردهاي اساسي براي اداره جامعه بشري به حساب مي آيد. سرعت تغييرات در دنياي امروز بيشتر از گذشته است و همه سازمان‌ها، دولت‌ها، گروه‌ها و مردم با پيش بيني آينده، بايد خود را براي رودرويي با آن آماده كرده و چشم اندازهاي ممكن، متحمل و مرجح را به كمك آينده پژوهي براي خود انتخاب نمايند. امروزه شناخت روندها و توصيف دقيق آينده و ترسيم آنچه در انتظار جوامع است، مقدمه هرگونه طراحي و برنامه ريزي به حساب مي آيد.آينده پژوهي به عنوان دانش شناخت و شكل دهي به آينده، امروزه جايگاه مهمي در دنيا پيدا كرده و وارد عرصه هاي مختلف زندگي بشر اعم از فرهنگ، سياست، اقتصاد، اجتماع و... شده است. اين دانش نو پديد، با اينكه ريشه در گذشته تاريخ دارد ؛ اما سامان جديدي پيدا كرده و داراي اصول، مباني، رويكردها و روش هاي خاصي شده است. شايد بتوان بزرگترين هنر آينده انديشي و آينده پژوهي را ايجاد آمادگي براي رويارويي با آينده دانست. بزرگترين دستاورد دانش نوپاي آينده پژوهي اين است كه امروز به خوبي درك شود كه فرآيند تكامل آينده، بسيار پيچيده تر از آن است كه بتوان آن را پيشگويي كرد. رسيدن به آينده مورد نظر و ارتقاي دانش آينده پژوهي، مهمترين دستاوردهاي تعامل دو سويه آينده پژوهي و مديريت دانش حوزه علوم انساني تشخيص داده شده است. همچنين پيش بيني آينده، ايجاد تغييرات مطلوب در آينده و شناسايي عوامل تغيير، مهمترين اثرات ناشي از فرايند آينده پژوهي بر علوم انساني قلمداد گرديده است.

This article has no abstract