ارزيابي عملكرد شتاب دهنده هاي استارتاپي با استفاده از رويكرد ادغامي تحليل پوشش داده ها و برنامه ريزي آرماني

شتابدهنده هاي استارتاپي يك مدل حمايتي كارآفرينانه جديد هستند كه سرعت رشد شركت هاي نوپا را با ارائه خدمات مشاوره تخصصي، فرصت هاي شبكه سازي و جذب سرمايه گذاري براي كسب و كارهاي مبتني بر رشد افزايش مي دهند. پس از ظهور اولين شتابدهنده استارتاپي در آمريكا در سال 2005، روند رشد شتابدهنده ها در جهان بسيار سريع بوده است. ارزيابي عملكرد جامع اين شتابدهنده ها نه تنها موفقيت نسبي اين مدل جديد حمايتي را روشن خواهد كرد بلكه مي تواند به شتابدهنده هاي ايراني در الگوبرداري از نحوه عملكرد بهترين شتابدهنده هاي جهان كمك كرده و كارآفرينان و استارتاپها را نيز در تشخيص و انتخاب بهترين برنامه شتابدهي ياري كنند. لذا در اين مقاله، هدف ما اندازه گيري عملكرد شتابدهنده هاي برتر آمريكا با استفاده از روش تحليل پوششي داده ها با رويكرد برنامه ريزي آرماني مي باشد. ورودي هاي در نظر گرفته شده عبارتند از تعداد مربي، تعداد استارتاپها، مبلغ سرمايه گذاري در هر استارتاپ و در كل استارتاپها، و سهام شتابدهنده در هر استارتاپ. خروجي ها نيز شامل تعداد خروج، رقم مجموع خروج و افزايش سرمايه گذاري مي باشد. نتايج نهائي و مقايسه آن با پروژه رتبه بندي شتابدهنده هاي استارتاپي (SARP)به عنوان تنها ارزيابي انجام شده از عملكرد شتابدهنده ها در جهان، نشان دهنده اختلافات بسياري است كه اغلب نشات گرفته از اين است كه پروژه SARP صرفا با در نظر گرفتن خروجي شتابدهنده را رتبه بندي مي كند ولي ما با استفاده از روش DEA كارائي يعني نسبت خروجي به ورودي را به عنوان معيار ارزيابي در نظر گرفته ايم.