پاسخ‌هاي فيتوشيميايي و مورفوفيزيولوژيكي گياه ريحان (Ocimum basilicum L.) به محلول‌پاشي برگي پلي‌آمين‌ها

مقدمه: كاربرد پلي آمين ها با اثر در محدوده وسيعي از فرآيندهاي رشد و نمو گياه از جمله تأخير پيري، جمع آوري راديكال هاي فعال و تحمل تنش هاي مختلف و عملكرد به عنوان عوامل ضدپيري و ضدتنش در گياه و از طرف ديگر رقابتي بودن توليد آنها با اتيلن مي تواند به طور مستقيم يا غيرمستقيم بر شاخص هاي رشد و عملكرد متابوليكي گياه اثر بگذارد. هدف: اين تحقيق با هدف بررسي اثرات محلول پاشي برگي پلي آمين ها بر خصوصيات فيتوشيميايي و مورفوفيزيولوژيكي گياه ريحان اجرا شد. روش بررسي: اين آزمايش در قالب طرح آماري كاملاً تصادفي با 10 تيمار شامل اسپرمين، اسپرميدين و پوتريسين هر كدام در سه سطح 50، 100 و 150 ميلي گرم در ليتر با 3 تكرار انجام شد. تيمار بدون محلول پاشي با اسپرمين، اسپرميدين و پوتريسين به عنوان تيمار شاهد استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد محلول پاشي سطوح مختلف اسپرمين، اسپرميدين و پوتريسين تأثير معني داري (0/01≥P) بر صفاتي مانند وزن تر اندام هوايي و ريشه، وزن خشك اندام هوايي و ريشه و درصد اسانس و همچنين اثر معني داري (0/05≥P ) بر صفاتي مانند كلروفيل كل برگ و ويتامين ث داشت. بيشترين وزن تر و خشك اندام هوايي و ريشه و همچنين درصد اسانس در تيمار 100 ميلي گرم در ليتر اسپرميدين حاصل شد. همچنين بيشترين ميزان كلروفيل كل برگ و ويتامين ث با محلول پاشي 100 ميلي گرم در ليتر پوتريسين مشاهده شد. نتيجه گيري: محلول پاشي سطوح مختلف اسپرمين، اسپرميدين و پوتريسين سبب افزايش عملكرد كمي و كيفي گياه ريحان شد و بيشترين ميزان اسانس در تيمار 100 ميلي گرم در ليتر اسپرميدين مشاهده شد.