پتنت در زيست فناوري و اهميت آن در ارتباط دانشگاه و صنعت

يكي از اهداف اصلي شركت هاي زيست فناوري پيشتازي در بازار بواسطه داشتن فرآورده ها و يا فرآيندهاي جديد به منظور دست يافتن به نفوذ بالا در بازار، اطمينان از آزادي عمل و ممانعت از ورود رقبا مي باشد. بطور كلي بازار زيست فناوري به دو بخش عمده تقسيم مي شود: گروه اول شركت ها يا موسساتي هستند كه ابزار و يا فناوري ها را ابداع مي كنند و گروه دوم شركت هايي هستند كه دست به توليد و تجاري سازي فرآورده هايي مي زنند كه از اين ابزار و فناوري ها بهره برده اند. يكي از موانع اصلي موفقيت شركت ها ويا مؤسسات زيست فناوري به قابليت آنها در انتقال حق مالكيت فكري با بهاي مناسب ميباشد. ولي مجوز دادن به نوآوري هاي زيست فناورانه كاري پيچيده و چند رشته اي است.به بخشهاي مختلف با تخصص هاي گوناگون به منظور تعامل با ديگر بخش ها در سطوح پيچيده ، به طور همزمان براي سود آوري متقابل نياز است. بازار زيست فناوري به كساني كه ابزارها و فناوري ها را توليد ميكنند و كساني كه كه با استفاده از اين ابزارها و فناوري ها محصولات تجاري را بسط ميدهند تقسيم بندي ميشوند. پتنت هاي زيست فناوري در توانا ساختن شركت ها جهت گسترش پيدا كردن،  براي مثال، فرآورده هاي مرتبط با زندگي نقش مهمي را ايفا مي كنند كه به علت اين است كه حقوق مالكيت فكري كه توسط پتنت براي مدت زماني محدود اعطا مي شود، فرصتي را براي احياء سرمايه گذاري انجام شده براي بسط دادن اختراع ثبت شده، روانه كردن فرآورده هاي جديد به بازار، يا مجوز دادن ويا انتقال حقوق گفته شده به شركت هاي ديگر فراهم مي كند. بنابراين، استفاده از حقوق مالكيت فكري، به ويژه پتنت ها، براي ايجاد فرصت هاي جديد در بازار، ايجاد انگيزه براي نوآوري لازم است. از سوي ديگر، حفاظت ناكافي از مالكيت فكري و مديرت ناكارآمد آن، برخي از موانع عمده بر سر راه تجاري سازي در بخش زيست فناوري هستند.